Hoofdstuk 14 “Jij Bent de Enige die Ertoe Doet”

Toen ik de Heer zocht naar wat ik in dit laatste hoofdstuk moest schrijven, waren er veel beginselen die ik had kunnen noemen. Oh, wat passend dat ik zou eindigen met wat belangrijk is in mijn leven - Hij en Hij alleen! Slechts één ding heb ik van de HEER gevraagd. . .

Doordat ik geconfronteerd werd met een golf van crisissen in mijn leven, ben ik heel vaak gedurende de dag verrast en toch steeds meer vervuld van ontzag dat ik in plaats van angst of paniek of het plannen van een ontsnapping, deze overweldigende passie voor Hem voel. Dus ik vraag de Heer onvermijdelijk om me te helpen om op de een of andere manier de woorden te hebben om de totale gelukzaligheid, pure vreugde en ongelooflijke ontzagwekkendheid uit te leggen van het kennen van Hem vanaf het moment dat ik Hem als mijn Echtgenoot nam, aangezien niemand het echt lijkt te begrijpen. Maar dat is te verwachten, aangezien ik ook geen enkel idee had voordat ik het leefde.

Heel vaak, vooral de laatste tijd, stop ik om na te denken over hoe ik vroeger over dingen dacht en me voelde. Met de trouwdatum van mijn ex-man over een paar dagen, herinner ik me bijvoorbeeld hoe jaloers ik was op vrouwen die godvrezende echtgenoten hadden. Weet je, dezelfde soort vrouw die ik ken keek naar me, aangezien ik ooit een pastoor als echtgenoot had voordat hij wegliep. Zoveel vrouwen, ik weet het, voordat alles in mijn leven openbaar werd, vertelden ze me dat ze in hun kerkbank verlangend naar me zouden zitten kijken, terwijl ze naast hun man zouden zitten die niet geïnteresseerd was in spirituele zaken of dingen die op Hem betrekking hebben. Schijn, lieverd, kan bedriegen. Toch deed ik eigenlijk precies hetzelfde, dus ik neem aan dat ik daarom kreeg wat ik begeerde. Gelukkig is Hij zo liefdevol dat Hij ons door die dalen leidt en het ondanks onszelf nog steeds gepast acht om ons te zegenen.

Dus laat me eerst iets zeggen waarvan ik weet dat je het nu al weet - ga niet af op wat je denkt te zien. Veel van die vrouwen op wie je jaloers bent, zijn er veel slechter aan toe dan jij. Net als ik hebben ze echtgenoten die spiritueel lijken, uiterlijk een spirituele reus zijn, dus andere vrouwen zijn jaloers op ons, en zeggen dat vaak in het openbaar, terwijl de man en ons droomleven in werkelijkheid niet is zoals je het je voorstelt. En vanwege de manier waarop je haar verkeerd begrijpt, heeft ze de pijn verergerd als ze ervoor kiest haar 'minder dan eerbare' echtgenoot te eren. We moeten allemaal toegeven dat niemand weet wat er werkelijk gebeurt achter gesloten deuren nadat een man (of vrouw) de preekstoel verlaat of na het leiden van de lofprijs dienst, of in de levens van degenen naar wie je op televisie kijkt. Ik weet het.

Toch zijn er natuurlijk vrouwen die gezegend zijn met ongelooflijke echtgenoten, sommigen die zelfs de geschiedenis hebben veranderd. Dus ik was ook jaloers op deze vrouwen. Maar nu weet ik dat als een vrouw het leven zou kennen dat ik nu leid, ze in plaats daarvan jaloers op me zouden zijn! En wat me ongelooflijk opwindt en de totaal onvoorstelbare waarheid is dat dit leven voor ieder van jullie hetzelfde kan zijn! Ik ben niet de enige bruid die Hij heeft geroepen. Ieder van jullie heeft dezelfde kans om Zijn bruid te worden – ongeacht je burgerlijke staat, sociale status, fysieke gestalte, spirituele staat of mentale vermogens. Het maakt me aan het huilen wetende dat Hij van je houdt zoals je bent en van je houdt, niet ondanks, maar vanwege je zwakheden! "Toen we nog zondaars waren, stierf Christus voor ons" - Ontzagwekkend; gewoon geweldig!

Toen ik met Erin werkte, toen haar bediening meer een bediening was voor het herstellen van het huwelijk, wisten zij en ik dat er geen garantie was dat de vrouw die hulp kwam zoeken, in staat zou zijn om de principes (naar de letter) te volgen. Om een ​​hersteld huwelijk te verkrijgen. En erger nog, toen het eenmaal was hersteld, waren er verschillende gradaties van gelukzaligheid, afhankelijk van de man die naar huis terugkeerde. Maar nu is dit allemaal veranderd! De nieuwe roeping op mijn leven en de focus van Erin is zich gaan richten op het werven van bruiden voor onze Geliefde. Iedereen (zelfs mannen hoewel het moeilijker is om mijn hoofd eromheen te wikkelen) is geroepen om de bruid te zijn voor wie Hij terugkomt "en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet.” (Efeziërs 5:27). Dit betekent dat elke vrouw Hem gewoon kan vertrouwen, Hem alleen kan zoeken, en iedereen die ernaar verlangt geliefd, genezen en gelukkig te zijn, kan dat zijn! Desalniettemin gebeurt dit alleen als jij en ik bereid zijn los te laten en het leven dat we gepland hadden te verliezen. Dit komt omdat Hij ons hele hart nodig heeft om vrij te zijn om dan alles te hebben.

“Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het vinden.' (Matteüs 16:25).

'Zowel zij, die geen man meer heeft, als de jongedochter, wijdt haar zorgen aan de zaak des Heren, om heilig te zijn naar lichaam en geest. Maar zij, die getrouwd is, wijdt haar zorgen aan aardse zaken, om haar man te behagen.” (1 Korinthiërs 7:34).

“Zowel zij, die geen man meer heeft, als de jongedochter, wijdt haar zorgen aan de zaak des Heren, om heilig te zijn naar lichaam en geest. Maar zij, die getrouwd is, wijdt haar zorgen aan aardse zaken, om haar man te behagen. Dit zeg ik in uw eigen belang, niet om u een strik om te werpen, maar lettende op de betamelijkheid en de onverdeelde toewijding aan de Here.” (1 Korinthiërs 7:34). 

“verlustig u in de Here; dan zal Hij u geven de wensen van uw hart. ” (Psalm 37:4).

Toen mijn leven ongeveer een jaar geleden het dieptepunt bereikte (toen mijn man van me scheidde om met iemand anders te trouwen), was dit het einde van het leven waarop ik het grootste deel van mijn leven had gehoopt en gedroomd. Maar door mijn vooraf geplande leven te verliezen en mijn hart te openen, opende ik verbazingwekkende nieuwe en opwindende ervaringen die mijn wereld veranderden. Ik hoop dat je de moed zult hebben om hetzelfde te doen en wat ik heb gedeeld zal je leven op dezelfde manier helpen veranderen.

Een verbazingwekkende waarheid die ik heb geleerd, is dat het nooit zijn bedoeling was dat we letterlijk moesten sterven om in het paradijs te leven, en dat we ook niet hoeven te wachten tot Hij komt om ons als zijn bruid te halen. "Laten wij blijde zijn en vreugde bedrijven en Hem de eer geven, want de bruiloft des Lams is gekomen en zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt; " (Openbaring 19:7). Laten we echt zijn, er zijn veel te veel vrouwen die vreselijk pijn doen: verlaten, begeven en bedroefd om te denken dat dit de manier is waarop wij vrouwen zouden moeten leven tot we sterven. De manier waarop ons is geleerd te geloven is gewoon niet correct!

Jezus stierf niet zodat wij op een dag naar de hemel konden gaan. Hij legde Zijn leven af ​​om ons nu te bevrijden, op elk gebied van ons leven; Zijn bloed en Zijn opstanding hebben alles veranderd en dat was voor nu. Dit betekent dat vrouwen die deze waarheid niet kennen, zullen blijven omkomen in hun gebrek aan kennis en hoop. “Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis. . . .” (Hosea 4:6). Tenzij we ons leven zo leiden dat we weerspiegelen wat ook zij kunnen hebben, en desgevraagd delen we gewoon ons hart dat overloopt van liefde!

Hij maakt alle dingen nieuw!

Je zou vanmorgen kunnen zeggen dat ik aan het einde van mezelf kwam, of misschien is het gewoon het einde van mijn bediening zoals het was, of misschien is het beide. Ik ben echter verre van bezorgd, bang of enige andere negatieve emotie. Ik ben gewoon opgewonden om te zien wat er gaat gebeuren. Toen ik vanmorgen wakker werd en er met de Heer over sprak, gaf Hij me een nieuwe openbaring of beginsel. Hij vertelde me dat we Hem moeten bedanken en gebroken moeten zijn om gezegend te worden.

“. . . Daarna nam Hij de zeven broden en de vissen, dankte en brak ze, en Hij gaf ze aan zijn discipelen en de discipelen gaven ze aan de scharen.” (Matteüs 15:36).

“En Hij gaf aan de schare bevel op de grond te gaan zitten. En Hij nam de zeven broden, dankte, brak ze en gaf ze aan zijn discipelen om ze hun voor te zetten, en zij zetten ze voor aan de schare.” (Marcus 8:6).

“En Hij nam een brood, sprak de dankzegging uit, brak het en gaf het hun, zeggende: Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis.” (Lucas 22:19).

"En terwijl hij dit zeide, nam hij brood, dankte God in aller tegenwoordigheid, brak het en begon te eten." (Handelingen 27:35).

“....de dankzegging uitsprak, het brak en zeide: Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis” (1 Korinthiërs 11:24).

De enige manier om te vermenigvuldigen, en de enige manier om Zijn heerlijkheid te laten verschijnen, is wanneer we danken en toestaan ​​dat we gebroken worden om hen te voeden die hongeren naar de waarheid, om hen te genezen die onbemind zijn.

Vanmorgen moest ik het feit onder ogen zien dat de manier waarop de dingen eruit zien, is dat mijn bediening binnen de kerk ten onder gaat. Maar we weten allemaal (of zouden inmiddels moeten weten) dat het altijd het donkerst is voor zonsopgang; dat er voor een opstanding een dood moet zijn; dat zonder een vijand die je in het nauw drijft, er geen Rode Zee is om te scheiden. Om me verder aan te bemoedigen, liet de Heer me de beloften lezen die Hij me had gegeven in Jesaja en Jeremia, helemaal tot en met Maleachi. Ik heb tranen met tuiten (van vreugde) gehuild toen ik zag dat 90 procent van die beloften al is waargemaakt. Daarom zijn deze nieuwe crises gewoon wat me zal katapulteren om de vervulling van de laatste 10 procent van de resterende beloften te ervaren, wat vaak betekent dat we dan onze grootste beproevingen zullen doorstaan.

Hoe het er ook uitziet, ik wil loslaten en alles laten mislukken en vallen. Net zoals ik in het verleden heb gedaan, geef ik het gewoon allemaal op en geef het gewoon over aan de Heer. Ik vertelde Hem dat het er eigenlijk niet toe doet, omdat Hij alles is wat ik wil en nodig heb, dus het kan me weinig tot niets schelen als ik alles verlies (ook al is mijn kerkelijke bediening het enige inkomen van mijn gezin, wat betekent dat het verlies van mijn bediening betekent dat ons huis ook weg zou zijn) - lieve Heer, u bent het enige dat telt voor mij!

Het gaat ook niet alleen om mij. Mijn kinderen kijken en wachten allemaal, en tegelijkertijd kijken ze (en geven ze vaak commentaar) omdat hun vader het momenteel goed heeft, terwijl steeds meer van wat ik heb of had aan het afbrokkelen is. Toch weten ze, en we herinneren elkaar eraan dat gerechtigheid uiteindelijk altijd en voor altijd zal blijken. Dit is de manier waarop God het universum heeft geschapen, dus het is dwaas van ons om ons zorgen te maken over wat ons te wachten staat, nietwaar?

"Vervloekt is de man die op een mens vertrouwt en vlees tot zijn arm stelt, wiens hart van de Here wijkt; hij toch zal zijn als een kale struik in de steppe, die het niet merkt, als er iets goeds komt, maar staat in dorre oorden in de woestijn, een ziltachtig, onbewoond land.'' (Jeremia 17:5-6).

Het plot wordt groter

Interessant genoeg is het "blijkbaar" afbrokkelen van mijn kerkelijke bediening nog niet de helft, want wat ik nu ga delen zal de meesten van jullie doen wankelen. Het is vandaag precies twee weken geleden dat ik een e-mail kreeg van mijn VM die mijn wereld op zijn kop zette. Het was mijn "Abraham-Isaac-altaar hart test." Het is alleen dankzij Hem en Zijn liefde voor mij dat ik er met vreugde en zonder enig spoor van angst doorheen kon gaan. Ik sta er versteld van hoe Hij is veranderd en getransformeerd "Erg bang", ja, dat ben ik!

De e-mail kwam op wat mijn 25e huwelijksverjaardag zou zijn geweest, waardoor ik een aantal dingen onder ogen moest zien waarvan ik wist dat ik ze in de toekomst zou kunnen (nee, ik denk dat ik wist dat het een waarschijnlijkheid zou zijn) . De aanval was tweeledig.

Ten eerste legde mijn VM uit dat hij de voogdij over mijn drie jongste kinderen nam wanneer hij trouwde, wat nu minder dan twee weken vanaf vandaag is. Ben je niet blij dat “in alles zijn wij in de druk, doch niet in het nauw; om raad verlegen, doch niet radeloos; vervolgd, doch niet verlaten; ter aarde geworpen, doch niet verloren; ” (2 Korinthiërs 4:8–9) ?

Ik wist, zonder enige twijfel of angst, dat wat er ook ging gebeuren, een goede zaak zou zijn. Het zou kunnen betekenen dat ik uren verwijderd van mijn kinderen woon, maar als dat zo is, dan zou het een goede zaak zijn. Hoe dat mogelijk zou zijn, ik heb geen idee; maar niemand had me een jaar geleden kunnen overtuigen dat ik zoveel VREUGDE had kunnen ervaren door een man te laten weglopen, me te vertellen dat hij op zoek ging naar iemand anders om te trouwen, van me te scheiden, me met al onze schulden achter te laten, geen kinderalimentatie te betalen, een oordeel hebben dat mijn krediet voor tien jaar zou ruïneren, en mijn middelen (het levensonderhoud van ons gezin) vernietigen terwijl ik in Hong Kong aan het dienen ben, en dat mijn kinderen op mijn VM-huwelijksfeest zouden zijn als hij met de AV trouwt.

**Vergeef me dat ik deze details met jullie heb gedeeld, maar ik deed dit om mij ook te herinneren aan de enorme ontzagwekkendheid van God!! Hoe vaak slagen we er niet in om echt na te denken over alles wat Hij voor ons heeft gedaan!!

Dus met hetzelfde enthousiasme, zoals ik toonde met de scheiding die in vreugde veranderde in plaats van verdriet, omarmde ik de crisis, en in slechts 48 uur was het tij zo ongelooflijk gekeerd dat ik alleen maar de Heer kon prijzen en helemaal opnieuw verliefd werd op Hem! Deze crisis vond plaats om mijn kinderen en mij tot zegen te zijn. Hoewel het kwaad bedoeld kan zijn, heeft God het ten goede bedoeld. Uiteindelijk, in plaats van dat mijn jongste kinderen weggingen om bij hun vader en de AV te gaan wonen, werden er dingen ontdekt in hun kleine harten, wat ertoe leidde dat mijn VM plannen maakte om hierheen te komen om hen te bezoeken (en zonder de AV) tenminste voor nu!

Deze crisis bracht onvermijdelijk de waarheid aan het licht dat de overhaaste aard van de beslissing van mijn VM om te verhuizen, van mij te scheiden, te verhuizen, en de meest traumatische gebeurtenis dat ze kennismaakten met de AV en haar in hun leven hadden, had ertoe geleid dat onze kinderen zich terugtrokken van het houden van hun vader omdat de pijn te groot voor hen was geworden om te dragen. Als ik had geprobeerd om alles wat mijn VM dit jaar wilde doen te stoppen of te vertragen, zou ik niet (en mijn kinderen zouden niet) de hernieuwde vrijheid en vreugde ervaren waar we ons nu in verheugen!! Zelfs de eens zo "zeer opwindende bruiloft" is sindsdien voor hem een ​​zeer bitterzoete gebeurtenis geworden. Dit is, nogmaals, de kinderen onderwerpen aan wat de liefde volledig zou kunnen vernietigen, de liefde die ze ooit voor hun vader hadden. Mijn VM weet het en heeft het uitgedrukt,

De tweede aanval in de e-mail van mijn VM maakte heel duidelijk dat het vernietigen van onze middelen niet genoeg was - zij (hij en zijn verloofde) zijn vastbesloten om mijn kerkelijke bediening volledig stop te zetten, met veel leugens en laster. Ze hebben duidelijk gemaakt dat ze me voorgoed uit de "huwelijksbediening" willen hebben, zowel in onze kerk als in mijn vereniging met HHI. En mijn VM zei dat wat er ook voor nodig is, hij zijn kinderen van mij zal afnemen. Echter, “'Elk wapen dat tegen u gesmeed wordt, zal niets uitrichten, en elke tong die zich voor het gericht tegen u keert, zult gij in het ongelijk stellen. Dit is het deel van de knechten des Heren en hun recht van Mijnentwege, luidt het woord des Heren." (Jesaja 54:17). Zijn waarheid kennen betekende dat toen ik de bedreigingen hoorde, ik helemaal niet ontroerd was, in plaats daarvan werd ik meer opgewonden om te zien welke zegeningen uit deze frontale aanval zouden voortvloeien.

Dus plaatste ik niet alleen mijn kinderen op het altaar van mijn hart, ik ging ook door en plaatste officieel mijn kerkelijke bediening en mijn vrijwilligerswerk bij HHI, samen met mijn potentiële toekomst om helemaal alleen te zijn, alles aan de Heer te geven omdat alles is toch van Hem!

Onmiddellijk sprak de Heer heel vriendelijk tegen me in mijn gebedskamer over wat ik moest doen. Maar eerlijk gezegd was het iets dat Hij heel lang geleden op mijn hart legde; toen mijn ex-man* nog de bediening leidde. De Heer zei me alles los te laten en ontslag te nemen uit al mijn posities.

*Mijn VM vertelde me dat ik die initialen niet meer voor hem kan gebruiken; daarom zul je zien dat ik naar hem zal gaan verwijzen als mijn ex of ex-man, niet als VM.

Hoewel ik me niet langer "onderwerp" aan mijn ex-man omdat hij niet langer mijn echtgenoot is, wordt ons verteld om het kwaad niet te weerstaan ​​en meer te doen dan van ons wordt gevraagd. “en wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel; en zal iemand u voor één mijl pressen, ga er twee met hem. Geef hem, die van u vraagt, en wijs hem niet af, die van u lenen wil.” (Matteüs 5:40-42).

Dit principe is heel anders dan onderwerping aan een echtgenoot, en heeft de leiding van de Heilige Geest nodig om het echt uit te voeren, aangezien er geen gemakkelijke manier is om dit te onderscheiden.

Dus door los te laten, denk ik dat ik meer tijd zal hebben om te schrijven en voorlopig tijd met mijn kinderen door te brengen!! Ik weet niet zeker waar ons inkomen vandaan zal komen, maar het is God die voorziet in "al onze behoeften naar Zijn rijkdom", dus waarom zouden jij of ik ons ​​zorgen maken?

God heeft echt de touwtjes in handen, dus dat zou ons ALLEMAAL gewoon in Hem moeten laten rusten, niet langer bang dat we een fout zullen maken of God zullen missen. Pas als we omringd zijn door de vijand en tegen die enorme Rode Zee aanlopen, scheidt God hem! En eenmaal gescheiden creëert het een schoon, recht pad dat ons PRECIES leidt naar waar Hij wil dat we gaan!!

Of ik nu een uitlaatklep heb om te dienen, kinderen dicht bij me heb om van te houden, ik zal me desalniettemin gelukkig blijven concentreren op mijn intimiteit en eenheid met de Heer. Eindelijk mijn liefde vinden, is wat ik deel wanneer ik een vrouw ontmoet, hier waar ik woon en vrouwen over de hele wereld. Als Hij de deuren voor mij opent om in kerken en conferenties te blijven spreken, zal mijn boodschap voor altijd zijn : "Hij is het enige dat ertoe doet."

Beste lezer, het gaat er allemaal om dat Hij onze Echtgenoot wordt en dat wij Zijn bruid worden. En dit gebeurt alleen als we bereid zijn om enthousiast te omhelzen wat Hij ons ook maar laat tegenkomen - dat is wanneer de crises zullen resulteren in "geen tranen en geen verdriet meer". Geen enkele dreiging om mijn kinderen of bediening of inkomen of huis te verliezen kan me aan het wankelen brengen, want alles wat ik wil en nodig heb is Hem. En hoewel mensen misschien denken dat er misbruik van me wordt gemaakt, net als Jezus, neemt niemand mijn leven, ik leg het vrijwillig af.

Net zoals Erin ook is geciteerd: 'Mijn geliefde is van mij, en ik ben van hem. . .of daar vond ik mijn zielsbeminde.Ik greep hem vast en wilde hem niet loslaten,. . . Want ik ben [inderdaad] smoorverliefd” (Hooglied 3:2–4; 5:8). Mogen jullie ook allemaal smoorverliefd worden.