De dag dat God mij brak en aan zijn voeten legde... De dag dat God mij brak... en mij confronteerde met al mijn fouten en mijn huis kapotmaakte... die dag vielen al mijn zonden op mij... als een groot gewicht samen, verpletterden ze mij.
Hij wist dat mijn harde hart een flinke schok nodig had, om echt te sterven in het leven….Hij wist dat….
“[En wie op deze steen valt, zal verpletterd worden, en op wie hij valt, die zal hij vermorzelen.]” Mattheüs 21:44
“een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven.” Ezechiël 36:26-28
want vallen op de rots die Hij is, breekt je om je op te bouwen... maar verplettert je niet om je te elimineren en jij hebt Hem afgewezen. Ik wist dat het zo moest zijn en nu ben ik dankbaar dat Hij hard voor mij was... en toen sprak Hij vriendelijk tot mij en nam mijn harde hart weg en gaf mij een nieuw.
Toen ik aan deze reis begon , was ik verloren en zonder hoop... Ik dacht erover om een einde aan mijn leven te maken... maar hij greep zeker in toen ik me begon voor te stellen dat ik aan het verdrinken was in diep en woest water... in mijn hoofd stelde ik me voor dat ik hevig werd geschud door het stormachtige water en dat ik aan het verdrinken was, maar op een gegeven moment, terwijl ik stervende was, kon ik me vastgrijpen aan een rots, waaraan ik me vastklampte om niet te verdrinken en te sterven...
Dat beeld was zo helder in mijn gedachten, een heel levendige en echte verbeelding... het bracht me bijna meteen terug naar een herinnering van jaren geleden... Ik herinnerde me dat toen ik nog een kind was, mijn moeder ontdekte dat mijn vader ontrouw was geweest...
Ik zag haar huilen... Ik zag haar vechten, ik zag haar schreeuwen, ik zag haar haar leven aan God geven, ik zag haar het proberen met talloze pastors en gebeden, ik zag haar vasten, ik zag haar het proberen in het vlees en de Geest, ik zag haar falen, ik zag haar volharden, ik zag haar meer dan 10 jaar in gebed en geloof blijven, ik zag haar door het vuur gaan zonder verbrand te raken, ik zag haar door het water gaan zonder te verdrinken, op haar eigen manier en zonder leiding van iemand anders dan God, ik zag haar door het echtscheidingsproces gaan en ik zag mijn vader op zijn knieën gaan voor het echtscheidingskantoor om hun verbintenis niet te verbreken, ik zag haar langzaam weer bovenkomen in gebed, ik zag hoe mijn vader door de jaren heen zijn hart keerde tot MIJN MOEDER, ik zag hoe hij wegliep van de vreemde vrouw ondanks wat logica en mensen zeiden, en uiteindelijk zag ik een hersteld huwelijk.
Het was duidelijk dat het jaren waren, kort samengevat, van een kruistocht van geloof, doorzettingsvermogen, beproevingen, fouten en een trouwe wandel in de Heer. Mijn moeder had meer dan 20 jaar geleden geen leiding van deze bediening, ze leed aan de fouten van het vechten in het vlees.
Wij hebben het nooit als een groot wonder ervaren, want hoewel hun huwelijk niet op de klippen liep, waren er thuis nog steeds veel stormen, nog steeds veel pijn en was er van beide kanten geen sprake van oprechte vergeving.
Deze herinnering bracht mij ertoe om op zoek te gaan naar God, toen ik in mijn verbeelding het gevoel had dat ik een grote rots vasthield.
Deze herinnering was het begin van mijn hoop…
in het begin was het niet erg duidelijk, maar toen ik letterlijk schreeuwend van de pijn naar God riep… om een gids, een kaart… om de dingen goed te doen…
kwam ik bij de bediening van Erin Thiele terecht, en toen ik haar boek las , voelde ik dat dit het antwoord was waar ik om vroeg.
Aanvankelijk brak God mij en liet mij mijn fouten zien door de bladzijden heen... maar ook... ik kon het niet helpen om het verhaal van mijn ouders te zien... met nieuwe ogen.
Tijdens deze reis door de woestijn liet ik het boek aan mijn moeder zien. Raad eens wie in haar voetsporen trad?
Samen, hand in hand met onze Vredevorst... ontdekten we een andere manier om met mijn vader te bidden en te leven. En mijn moeder bekende mij dat ze het in het begin moeilijk vond om een zachte en stille geest van vergeving te hebben tegenover mijn vader. Ondanks dat hij hersteld was en al meer dan 15 jaar samenleefde, waren de wonden uit het verleden nog steeds aanwezig en was hun samenleven bepaald niet vriendschappelijk.
Mijn moeder vertelde me echter dat nadat ze een paar weken lang deze nieuwe formule had geprobeerd en om Gods hulp had gevraagd, onze geliefde God op een dag deed wat ze al die jaren niet had gekund... ze voelde oprechte vergeving voor hem... ze voelde vrede... ze voelde diep medeleven voor hem... en ze kon hem vertellen hoeveel ze van hem hield, dankzij God... het mooie hiervan... houdt daar niet op, want mijn vader zag deze kleine veranderingen en voelde deze oprechte liefde van mijn moeder naar hem toe stromen... en ervoer wat hij zelf zei... dit moet ware liefde zijn... 🥹
wat zijn gedrag op veel manieren veranderde. veranderd... nu lijkt hij op een andere man...
Ze gedragen zich als jonge geliefden 🤭
en zelfs onze relatie als vader en dochter is beter… iets dat ooit onmogelijk leek…😊
Vandaag, na al die jaren, zie ik ze anders... Ik zie een andere sfeer... iets wonderbaarlijks tussen hen...
en ik zie de hand van mijn geliefde Heer die hun harten zachtjes aanraakt.
Er is nog een lange weg te gaan, er zijn nog steeds meer wonderen vdoor Hem te verrichten in het huwelijk van mijn ouders, hun relatie is nog steeds niet perfect, maar ik vertrouw erop dat Hij die het goede werk in hen is begonnen, het ook zal voltooien.
Jaren geleden had ik nooit gedacht dat ik dit met eigen ogen zou zien.
Ik kan niet anders dan denken dat als mijn moeder HHI al die jaren geleden had gevonden, haar reis misschien makkelijker zou zijn geweest, omdat ze had geweten hoe groot de liefde van onze Man was. Hoeveel pijn had ze kunnen vermijden als ze in levenden lijve had gevochten.
Ik geef oneindige eer aan mijn Heer omdat Hij in ons leven is verschenen en zoveel van ons houdt,
omdat Hij God is en onze geliefde Echtgenoot, degene die beloften van liefde en wederopbouw brengt, degene die de hoop van ons leven is en de sterke rots waaraan wij ons vastklampen om niet te sterven.
Nu besef ik dat ik al een hersteld huwelijk in mijn eigen familie heb gezien, nu zie ik dat HIJ altijd in mijn leven was…
Nu weet ik en kan ik duidelijk zien dat wat ik me op de ergste dag van mijn leven voorstelde, HIJ was het ie rechtstreeks tot mij sprak en zei...
IK BEN DE ROTS..🥹
HOUD MIJ VAST!!!!
JE ZULT NIET STERVEN,
JE ZULT LEVEN OM MIJN WONDEREN TE ZIEN 😇
IK HOU VAN JE
HIER BEN IK, ER IS HOOP!!!!.🥰
Wat een prachtige getuigenis van een hersteld huwelijk van ouders. Het is zo geweldig om te lezen hoe krachtig onze Geliefde Hemelse Man werkt in het leven van Zijn bruiden als ze met een oprecht hart alle principes willen houden en Hem op de eerste plaats zetten.
Maar ik heb ook ervaren dat we eerst, diep gebroken moeten worden, het is vreselijk als alles waar je hart aan vast zit van je afgenomen wordt. Het is vreselijk om je huis en huwelijk te zien instorten. Maar het is wonderlijk om in alle pijn te ervaren dat Hij je rots is en de hulp geroep hoort. Zijn antwoord op mijn hulpgeroep was ook het vinden van het RMI. Ik kan niet anders dan Hem prijzen voor de beproevingen die Hij mij gegeven heeft.
1 Korinthe 10:13 (HSV)
Meer dan een menselijke verzoeking is u niet overkomen. En God is getrouw: Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.