âGeef het heilige niet aan de honden, en werp uw parels niet voor de zwijnen, opdat die ze niet op enig moment met hun poten vertrappen, zich omkeren en u verscheuren.â M76
Hallo Geliefde, dit is de eerste in een reeks van getuigenissen over lof prijzingen die voor mij een voor- en namoment markeren in mijn reis naar herstel met mijn geliefde Echtgenoot. Wat ik u in deze lofprijzingen ga vertellen, kan bij ieder van u veel gevoelens en angsten oproepen, omdat we allemaal deze reis met Hem maken, afhankelijk van ons geloof. Voordat ik u dit alles vertel, wil ik u aanmoedigen om op dit moment aan het leven van Job te denken. Ik hoop van harte dat u in deze tijd echte vrienden voor mij zult zijn.
In tegenstelling tot Job ben ik ontzettend blij, omdat mijn Man mij heeft laten zien wat Hij voor mij in petto heeft. En omdat ik weet hoe Hij van mij houdt, heb ik vandaag zoveel vertrouwen in Hem dat ik enthousiast word en deze miniserie van getuigenissen schrijf met een stralende glimlach op mijn gezicht. Ik besef dat Hij mijn Man is die van mij houdt en die bij mij is en mijn hand vasthoudt terwijl we beiden in het vuur van de beproeving zitten. Hij is immers niet buiten de oven blijven wachten op mij, maar Hij is met mij naar binnen gegaan om mij te vergezellen. Ik ben er in mijn hart zeker van dat alles wat HIJ toelaat een prachtig doel heeft, net zoals dat bij Job het geval was. Dat doel heeft HIJ in mijn hart gelegd sinds deze nieuwe âcrisisâ mij trof. Redenen waarom ik Hem uit de grond van mijn hart prijs, want Zijn vrede, die alle begrip te boven gaat, heeft mij elke dag vergezeld sinds dit alles gebeurde.
Ik wil beginnen met iets waar jullie allemaal heel bekend mee zijn: mijn verlangen om moeder te worden. Acht jaar lang heb ik gebeden en gewacht op deze belofte, die mij meerdere malen is bevestigd. Toen ik eindelijk een sprankje hoop zag, veranderde plotseling alles.
Vorig jaar kregen we bezoek van een collega van mijn aardse man. Toen we op zoek waren naar een nieuwe auto (wat ik al eerder in een getuigenis van lof had genoemd) en hij druk aan het onderhandelen was, kon ik met deze man over vaderschap praten. Ik had al van hen gehoord dat ze geen kinderen wilden (iets waar mijn man helaas mee instemde en waarvoor ik heb gebeden). Ik weet niet meer hoe we tot dat gesprek zijn gekomen, maar ik geloof dat hij het zelf heeft genoemd en dat ik mijn standpunt heb gegeven, waarin ik de zegen uitsprak dat ik geloof dat kinderen thuis zijn. Hij stemde daarmee in. Een paar dagen later kwam zijn vriendin bij hem op bezoek en we hadden een tijdje bij mij thuis gepraat. Ze vertelde me dat haar vriend haar had gevraagd of ze zou overwegen om kinderen te krijgen en dat ze had gezien dat hij het serieus overwoog, zoals ze nog nooit eerder had gedaan. Ze was bang omdat ze nooit kinderen had gewild en nu wist ze niet wat ze ervan moest denken. Daarom opende ik ook mijn hart voor hem over de zegen die ik geloof dat het hebben van kinderen is, in de hoop dat je goede zaden in hen zaait.
Een paar dagen later, toen we allemaal naar een restaurant gingen en er veel kinderen waren â nogal onhandelbaar â hoorde ik van hen opmerkingen als: âKijk eens naar die anticonceptiemiddelen,â wat betekende dat ze door het zien van die kinderen ERVAN OVERTUIGD waren dat ze de juiste beslissing hadden genomen. Ik was erg verdrietig, want ook mijn man was het met hen eens. Natuurlijk zei ik niets, en ik denk niet dat mijn gezichtsuitdrukking liet zien hoe teleurgesteld ik was â dat hoop ik tenminste.
Toen leerde mijn geliefde Echtgenoot mij het volgende:
Geef uw parels niet aan ongelovigen: âGeef het heilige niet aan de honden, opdat zij zich niet omkeren en u verscheuren; en gooi uw parels niet voor de zwijnen [zij die zich voeden met het afval van de wereld en niet met manna], opdat zij ze niet met hun voeten vertrappen.â M76
Wees het eens met je tegenstander:
"Stel u zo snel mogelijk welwillend op tegenover uw tegenpartij, terwijl u nog met hem onderweg bent; opdat de tegenpartij u niet misschien aan de rechter overlevert en de rechter u aan de gerechtsdienaar overlevert en u in de gevangenis geworpen wordt. Voorwaar, Ik zeg u: U zult daar beslist niet uitkomen, voordat u de laatste quadrans betaald hebt." M52526
Een beetje ongeloof besmet de rest: âEen beetje zuurdeeg doorzuurt het hele deeg." G59
Hij leerde mij dat ik mijn verlangens, mijn hart en mijn schatten niet met ongelovigen mag delen, omdat zij zich dan tegen mij kunnen keren. Dat is precies wat koning Hizkia overkwam, toen God zijn leven verlengde door zijn gebeden. Helaas liet hij zijn trots de overhand krijgen en liet hij zijn vijanden alle schatten van zijn koninkrijk zien. Zo zaaide hij in hen de wens om ze te stelen. En dat is precies wat mij is overkomen. Het is verbazingwekkend hoe één enkele slechte gedachte zoveel schade kan aanrichten als je die met anderen deelt. Daarom ben ik het bangst om elk woord dat uit mijn mond komt goed te gebruiken.
Wordt vervolgd...
~ Anastasia Johnson