HTWG Principe #13 “Neem je Troon”

Vorige week ben ik geëindigd met deze geweldige verzen:

Efeze 3:20 NBG-51
“Hem nu, die blijkens de kracht, welke in ons werkt, bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen—oneindig veel verder dan onze hoogste gebeden, verlangens, gedachten of hoop.”

De Boodschap—
“God kan alles doen, weet je—veel meer dan je je kan voorstellen of bedenken of vragen in je wildste dromen!”

Jesaja 30:18—
“Daarom verlangt de Here ernaar u genadig te zijn, en daarom zal Hij Zich verheffen om Zich over u te ontfermen, want de Here is een God van recht; welzalig allen die op Hem wachten.”

This week I want to give you a perfect example of this principle found in the Bible. It’s the story about King David who was anointed king long before he took his throne. So why did it take so long from when he was anointed to be king to when he took the throne? It was the same reason many of us haven’t yet experienced our “prayers, desires, thoughts, or hopes” beyond our “wildest dreams.”  Because King David had (and we have) many things to learn before we are ready to take his/our rightful place we’re anointed and ordained for. One thing King David had to learn (and he learned it well) was honoring bad or evil authority in order to gain God's favor.

Deze week wil ik je een perfect voorbeeld geven van deze principe gevonden in de Bijbel. Het is het verhaal over Koning David die was gezalfd lang voordat hij de troon innam. Maar waarom duurde het zo lang vanaf dat hij was gezalfd om koning te worden totdat hij de troon innam? Het was de zelfde reden die vele van ons nog niet hebben ervaren, onze, gebeden, wensen, gedachten of hopen” boven onze “Wilde dromen.” Omdat Koning David had (en wij, hebben) veel dingen te leren voordat we klaar zijn om zijn/onze, rechtmatige plaats waar voor we gezalfd en voor bestemd zijn in te nemen. Een ding dat Koning David moest leren (en hij heeft het goed geleerd) was het gehoorzamen van slechte en kwade autoriteiten om vervolgens Gods gunsten te verkrijgen.

In 1 Petrus 2:17-20 legt deze principe duidelijk uit. “Eert allen, hebt de broederschap lief, vreest God, eert de keizer. Gij, huisslaven, weest in alle vreze uw meesters onderdanig, niet alleen de goede en vriendelijke, maar ook de verkeerde. Want dit is genade, indien iemand, omdat hij met God rekening houdt, leed verdraagt, dat hij TEN ONRECHTE lijdt. Want mag dát roem heten, als gij slagen moet verduren, omdat gij kwaad doet? Maar als gij goed doet en dan lijden moet verduren, DAT is genade bij God.”

Wij weten, door het lezen van de Bijbel, dat de koning van die tijd voor David, Koning Saul was meer dan onvriendelijk—hij was wreed en eigenlijk probeerde hij David te doden. Zou het kunnen dat God het niet alleen “toe liet” om het te laten gebeuren voor David bestwil maar eigenlijk voorbestemd had?

1 Samuel 16:14 vertelt ons, Maar van Saul was de Geest des Heren geweken, en een boze geest, die van de Here kwam, joeg hem angst aan. 

Dan, nogmaals, in 1 Samuel 16:23 staat, “En telkens als die geest Gods over Saul kwam, nam David de citer en speelde; dat schonk Saul verlichting, hij voelde zich beter en de boze geest week van hem.”

En weer zien we later in 1 Samuel 18:10 staat, “De volgende morgen greep de boze geest Gods Saul aan, en hij gedroeg zich in het huis als een razende, terwijl David zoals elke dag de snaren tokkelde. Saul had zijn speer in de hand.”

Als we een serieuze kijk nemen naar deze verzen, dan komen wij tot maar 1 conclusie—dat God kwade situaties gebruikt om ons te ZEGENEN!

Paul schreef in 2 Korinthiërs 12:10 “Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, smaadheden, noden, vervolgingen, benauwenissen ter wille van Christus, want als ik zwak ben, dan ben ik machtig.”

We weten door het lezen van de Bijbel dat David eindelijk deze KRACHTIGE principe had geleerd. Laten we deze passage lezen om te zien hoe het David begon te veranderen en volwassen werd tijdens de weg van jaren voorafgaand dat hij gekroond werd tot koning.

2 Samuel 16:5-13 “toen Koning David naar Bahurim kwam, let op, er kwam daar vandaan een man van de familie van het huis van Saul wiens naam Shimei was, de zoon van Gera; als hij kwam dan kwam hij voortdurend vloekend. En hij gooide stenen op David en op alle dienaren van Koning David; en alle mensen en al de machtige mannen waren aan zijn rechter en linkerhand. En Shimei zei wanneer hij vloekte, ‘Ga weg, ga weg, man van bloedvergieten, en waardeloze kerel! De HEER heeft al het bloedvergieten van het huis van Saul aan jou teruggegeven, in wiens naam heb je geregeerd; en de HEER heeft het koninkrijk in de handen van je zoon Absalom gegeven. En zie, je bent in je eigen kwaad gegrepen, want je bent een man van bloedvergieten!’

“Toen zeide Abisai, de zoon van Seruja, tot de koning: Waarom vervloekt deze dode hond mijn heer de koning? Laat mij toch naar de overkant gaan en hem het hoofd afhouwen. Maar de koning sprak: Wat heb ik met u te doen, zonen van Seruja? Laat hem mij maar vervloeken! Wanneer de Here tot hem zegt: vervloek David, – wie zal dan zeggen: waarom doet gij dat? Ook zeide David tot Abisai en tot al zijn dienaren: Zie, mijn eigen zoon staat mij naar het leven, hoeveel te meer dan nu deze Benjaminiet! Laat hem met rust en laat hij mij vervloeken, want de Here heeft het hem gezegd. Misschien zal de HERE op mijn ellende letten en mij het goede schenken in plaats van zijn vervloeking van deze dag. En David ging met zijn mannen verder, terwijl Simi op de berghelling tegenover hem voortliep, en onder het gaan vervloekingen uitsprak, met stenen naar hen wierp en stof opjoeg.

Laten we niet vergeten dat David de koning was toen hij bereid was dit soort van dreigementen te nemen. Echter David heeft deze principe zo goed GELEERD dat hij hier de KANS kon zien voor een zegening; “misschien” zal de Heer in plaats daarvan iets goeds geven, dus hij wilde dat niemand de beledigingen of het gooien van stenen stopte.

David was al belasterd door zijn eigen zoon en zat feitelijk niet in zijn paleis op zijn troon (waar God hem had neergezet en gezalfd). In plaats daarvan bevond hij zich op een vuile heuvel en daar boven hem vloeken mannen, terwijl ze stenen en stof naar de koning gooiden!

Te veel van ons zijn beledigd en nemen er aanstoot aan (en tegenwoordig is het gewoon om mensen te horen zeggen dat ze respectloos zijn behandeld”) door dingen die veel minder zijn dan dit soort dreigementen, niet vele zijn een koning! En hoe gauw vergeten we de behandeling die Jezus heeft ondergaan voor ons?

Ik weet niet van jou, maar ik ben (langzaam maar zeker) aan het beginnen te begrijpen dat ALLES waar Jezus door heen is gegaan wat eigenlijk luidde in de geestelijke KRACHT dat mijn zonden overwon en mij vrij zette van de dood!

De beledigingen, het verraad, de verleidingen, de geseling, de doornen kroon, de wrede heersers, de beledigingen van zelfs de dief die naast Hem hing aan het kruis—dit alles VERMENIGVULDIGDE de KRACHT dat Jezus heeft gebruikt om ons te bevrijden van onze zonden!

Voor de wereld, het kruis doorstaan zal altijd lijken als een verslaging. En vaak zullen we bespot worden voor het doorstaan ervan dan het verdedigen van onszelf. Echter, voor degene met geestelijke ogen, zal het de kans zijn dat God gecreëerd heeft en uniek gemaakt heeft, alleen voor ons, om ons te kunnen geven, de bevrijding, en de KRACHT over onze zonden en onze pijn.

Het is een zegening die we geven nadat een belediging of kwaad ons is aangedaan—dus stop nooit om een zegening te geven, waarvoor jij en ik voor gemaakt zijn om te erven. Wees nooit tevreden met het louter opgeven van de vleselijke voldoening om een belediging of iets kwaad wat jou is aangedaan terug te doen. Wees er zeker van dat je de kans die God je heeft gegeven neemt en ermee vandoor gaat.

Het is de eer om “zonder jas “ te zijn en het overslaan van je pas tijdens de “tweede en derde mijl” wanneer je al moe bent—wanneer je de bedoelde kracht zal beginnen te gaan voelen.

Het is IN deze positie wanneer en waar we de KRACHT zullen vinden om onze wereld te veranderen.

Dit is de KRACHT dat je zal katapuleren over de lat naar elke beloofde zegen!!