Wat zal je zegeningen VERMEDIGVULDIGEN!!
De les van vandaag is kort maar erg machtig. In mijn notities, had ik een principe waar ik enthousiast over was om te delen met jou EN dit is wellicht de meest belangrijkste principe boven elk andere principe op het gebied van het krijgen van de zegeningen in onze levens.
Begin met PRIJZEN en AANBIDDING in het MIDDEN van het VUUR van leed
Dit is de ENE principe, als het gebruikt word, zal bewijzen de meest machtige wapen te zijn voor overwinning over iedereen en alles— en persoonlijk, geloof ik dat het een van de grootste privileges is dat wij, als gelovigen van onze gezegende Redder hebben als sterkste voordeel!
Deze ENE principe is ook de ene meest verwaarloosde van alle principes die worden gebruikt. In plaats daarvan, Gelovigen reageren op de zelfde manier als ongelovigen doen. En als er iets is, ze mogen dat denken “het inhouden” van hun waren negatieve gevoelens genoeg is. Echter, wat echt de kracht zal laten vrijkomen is simpelweg om te PRIJZEN en AANBIDDEN van Hem in het MIDDEN van het VUUR van leed!
We zijn allemaal in oorlog, of je het realiseert of niet. Dan, verdrietig en dwaas, blijven we ons richten op de oorlog. Instinctief beginnen we “te worstelen met vlees en bloed,” omdat we de oorlog kunnen zien en horen razen. Maar er is een grotere oorlog dat raast, en dat is de ene dat God ons vertelt wat echt uitmaakt.
Een van de grootste oorlogen is tegen deze zondige vlees van mij.
Een paar weken geleden heb ik mijn hart wensen gedeeld om grotere intimiteit met onze kostbare Heer te krijgen. Natuurlijk, toen ik uitschreeuwde voor meer van Hem, ik vergat compleet dat tijdens het uitvoeren van deze schreeuw van mijn hart het zou betekenen dat meer van MIJ zal moeten gaan zodat ik meer van HEM kan krijgen
Brandend vlees is een pijnlijke en stinkende ervaring. Maar deze week toen mijn vlees begon te branden, koos ik ervoor om mij te focussen op een plaatje van degene die echt gemarteld waren ter wille van Christus. Vreugdevol brandde ze terwijl ze geketend waren aan een stok. Sommigen kuste zelf de stok dat hun vast zou houden. Opmerkelijk, een ieder omarmde dat ene ding dat hun stil moest houden terwijl hun vlees brandde.
Deze visie en realisatie bracht mij om te begrijpen waarom ik zo worstelde terwijl mijn “vlees” brandde, en het is om een ding—omdat ik heb gefaald om “te omarmen” het gene wat Hij gekozen heeft om mij stil te houden. In plaats daarvan had ik een hekel eraan en worstelde om vrij te komen; net zoals het bidden tegen Hem om het te verwijderen.
Het herinnert mij aan jonge kinderen die niet stil willen liggen of stil willen zitten terwijl de dochter of verpleegster probeert om de wond schoon te maken of een injectie te geven. Ben ik anders als ik worstel om weg te komen van de Grote Arts die probeert mij te genezen? Genees mij diep in mijn ziel?
Toch, de grootste martelaren waren degene die liederen zongen in het midden van de vlammen, God de glorie gaven. Ik ben niet tevreden met alleen “stil zitten” terwijl de Heer hartoperatie uitvoert, lagen weg haalt van hardheid dat weg moet. Ik wil en heb het nodig om de vlammen zingend binnen te gaan. Waarom? Omdat ik een WEET heb dat dit is waar ik de kans hebt om met Jezus te wandelen—in het midden van de vlammen!
Herinner je de 3 jongelingen die de vlammen in wandelde, gewillig? Ze zeiden er was een 4e Jezus, en terwijl ze liepen met hem, waren ze “los” van wat ze had gebonden, en later, kwamen ze eruit niet eens ruikend naar rook. En als resultaat, deze jongelingen hebben het hart van de persoon die bevel had gegeven om hun erin te gooien EN als resultaat, werden deze jongelingen gepromoot in hun eigen wereld om een grotere impact te hebben op een natie. (Lees Daniel 3:20-30)
Voor reeds nu een paar maanden ben ik aan het lezen en mediteren op een vers, Jesaja 43:2, wat mij vertelt dat Hij bij mij zal zijn in diep water, in de razende rivier, in de midden van de vlammen (en dat ik niet zal branden). Dus ik rende niet weg, ik schreeuwde niet, maar, ik zong ook niet voor de Heer.
Dankbaar, God is niet klaar met mij. Wat Hij begonnen is, zal Hij volbrengen. Er zullen velen gelegenheden zijn “zingen in de vlammen,” dan in paniek raken, om in plaats daarvan te genieten van de warmte, om het te omarmen wat je stil houd, zodat ik glorie kan brengen aan mijn Redder zingend lofprijzingen aan Hem en aan Zijn naam.
Het koste mij een dag om te herinneren om te zingen – “beter laat dan nooit” zo luidt het spreekwoord.
En dit is gewoon een ander reden dat ik in ongeloof blijf van de “trouw van God” en Zijn kostbare liefde voor mij. Zelf door in Hem te verheugen elke dag de hele dag door, meestal omdat Hij altijd trouw is om ons te geven wat we echt willen. Hij gaat ook verder met geven wat ik wil en Hij geeft mij ook wat ik echt nodig heb—wat vaak pijnlijk is of overgoten met lijden, midden in de duisternis of onder zware wolken. En als het duisternis is of pijn dan lijkt het alsof ik altijd vergeet het verlangen van mijn hart; al de keren dat ik Hem heb gevraagd om mij te helpen om dichterbij te komen en meer intiem te worden in mijn relatie met de Liefde van mijn Leven. Dus vergeetachtig over wat ik echt wil, vergeet ik dat Hij simpelweg mijn hartverlangen aan het vervullen is, wat betekent dat ik heb gefaald om samen met Hem te werken en gemakkelijk de zegeningen mis die komen van het PRIJZEN en het Hem AANBIDDEN in het MIDDEN van de VLAMMEN van leed—en waar Hij mij trouw doorheen zal brengen.
Dus, laten we, samen (deze week en voor altijd), elkaar herinneren om onze stemmen op te liften in een lied aan onze Redder, onze Bevrijder, onze ware Liefde. Vreugdevol, laten we de stok kussen dat ons stevig vasthoud in ons geloof om het werk compleet af te ronden van het branden van dit ellendige vlees van ons.
Minder van ons betekent meer van Hem.
Meer van Hem in ons betekent niet alleen dat we meer vreugdevol zijn en een overvloedig leven waarvoor Hij gestorven is om ons het te kunnen geven, maar we zullen grotere ambassadeurs voor Hem zijn, om de verlorenen te kunnen brengen, de gewonde, en de hopeloze tot de Grote en Machtige Arts.
Nu is het tijd om te……
Het principe van vandaag vind ik zo mooi en ik heb in mijn eigen leven al ervaren wat een verschil het maakt om de Heer onder alle omstandigheden te prijzen en te loven. Vandaag werd ik er opnieuw aan herinnerd dat ik me niet op de oorlog moest concentreren. Ik heb vandaag geleerd dat het prijzen en prijzen van de Heer een van de krachtige instrumenten voor de overwinning is. Ik leerde dat ik, om meer van de Heer te krijgen, meer van mezelf moest loslaten. Ik blijf waar ik niet wil blijven, maar met het principe van vandaag heb ik geleerd dat ik midden in die omstandigheden de Heer moet prijzen, wauw. Ja, laten we elkaar eraan herinneren om onze stem te verheffen in een lied voor onze prachtige, dierbare, geliefde Heer.
Het lezen dit principe raakt me, omdat we juist, als het in ons leven stormt, Hem moeten prijzen. Hij is ons hart aan het veranderen en genezen, maar we moeten daarvoor wel door beproevingen gaan. Ik heb zo vaak gebeden of Hij mijn huwelijkscrisis of andere beproevingen weg wil nemen zodat ik weer rust had. Nu heb ik geleerd dat ik aan het worstelen was om vrij te komen van deze pijn, Terwijl Hij mij juist in deze pijn bracht om mijn hart te genezen en mij rijk te zegenen. Hoe dom dat ik aan Hem vroeg om deze beproevingen weg te nemen. Ik kan nu met heel mij hart zeggen dat ik dankbaar ben voor al de pijn die ik met Hem heb doorstaan.