Hoofdstuk 8 “Naar Wie Luister Je”

Gisteravond had ik een van de telefoontjes die me normaal dagen of zelfs weken zouden hebben geschokt. Mijn zus "verloor het eigenlijk" toen ik in de weg stond van wat ze wanhopig wilde doen. Het gesprek eindigde toen ze godslasterlijke en onvriendelijke woorden in de telefoon schreeuwde voordat ze ophing.

Toen het voorbij was, merkte ik tot mijn verbazing dat ik volkomen kalm was. Aangezien ze mijn oudere zus is, kon ik me gemakkelijk herinneren hoe dit me vroeger beïnvloedde. Ik heb de persoonlijkheid waarnaar ik verlang en naar vrede toe werk; Vroeger vond ik vrede ten koste van alles. Maar mijn focus is veranderd van het zoeken naar vrede met anderen naar het zoeken naar vrede met God en me geen zorgen te maken over wat anderen zeggen of hen proberen te behagen. Mijn leven met de Heer is voor mij een ongelooflijke reis geweest die ongelooflijke beloningen heeft opgeleverd. Mijn wens in dit hoofdstuk is om je voor te bereiden om ook je eigen ongelooflijke reis met de Heer te maken die veel verder gaat dan vrijheid en opnieuw leidt naar je Overvloedige Leven!

Wat me in vrede hield toen die woorden naar mij werden geslingerd (en vele andere die aan de finale van mijn zus voorafgingen) was dat ik wist hoe mijn Heer en Echtgenoot over mij dacht. Zodat wanneer er zich een of meer belangrijke situaties zoals deze voordoen, als ik onmiddellijk daarna naar Hem toe ga (zoals ik deed de eerste keer dat ze belde) of zelfs midden in de aanval, ik vrede vind. De Heer heeft me geleerd om Hem te vragen wat HIJ van me denkt of hoe HIJ over me denkt, wat ik deed toen ze ophing.

Wat HIJ zei was heel anders dan wat ik aan de telefoon hoorde. Naast het vinden van vrede, hou ik ervan hoe God eigenlijk gevoel voor humor en kalmte heeft, die de meesten van ons missen als we midden in een crisis zitten. De Heer zei eigenlijk: "Maak je een grapje?" toen ik hem vroeg of wat ze zei waar was. God heeft ook een "ontsnappingsroute" bedacht door iemand midden in de eerste aanval te laten bellen, wat me de tijd gaf om mijn goede vriend te vragen om alsjeblieft te bidden (zonder details te delen, aangezien dit ook gepaard gaat met ongewenst en ongevraagd advies ). Wat ook deel uitmaakte van Gods plan, zodat ik me niet op het probleem zou concentreren nadat ze had opgehangen; In plaats daarvan moest ik mijn vorige telefoontje beantwoorden, wat ertoe leidde dat mijn vriend met me bad om mijn zus te zegenen.

Vroeger had ik het gevoel dat ik het "verschuldigd" was aan mijn probleem of aan mijn vijand, om over het probleem te mediteren en het in ieder geval een beetje te doorstaan ​​voordat ik het losliet! Welke onzin. Nu, omdat ik Zijn bruid ben, houd ik alle problemen zo ver weg van mijn hart en emoties als ik kan doen terwijl de Heer mij helpt. Wanneer beledigingen of aanvallen naar mij worden geslingerd, scheid ik mezelf emotioneel af en verschuil ik me achter mijn Geliefde en Zijn liefde. Dus als je op dit moment een emotionele aanval ervaart, stop dan met luisteren (en ook door het keer op keer in je hoofd te herhalen) naar wat hij of zij zei, en stem je in plaats daarvan af op wat de Heer tegen je zegt.

Als je niet op de plek bent waar je God kunt horen, hoor je de Heer tot je spreken, ga dan naar de Bijbel en lees wat Hij van je denkt. Blijf lezen totdat je die vrede vindt die alle begrip te boven gaat. En vraag Hem tijdens het zoeken zeker: "Is dit wat je van mij vindt?" God zal de waarheid spreken, maar het is aan jou naar wie je wilt luisteren !

De meesten van ons vinden het prettiger om te weten hoe te leven en te reageren in ongelukkige of ongemakkelijke situaties, alleen omdat we het vaker hebben gedaan. Dus in plaats van een situatie los te laten en te mediteren over hoe goed God is en hoeveel de Heer van ons houdt, kiezen we ervoor om onvriendelijke woorden te herhalen en opnieuw te spelen. Veel van wat we leerden, kwam uit onze kindertijd en de leugens die we toen geloofden, en helaas kozen we ervoor om als volwassenen te geloven in plaats van ervoor te kiezen de waarheid te geloven. Wat is de waarheid? God is waarheid, Zijn woord is waarheid, en alles wat niet overeenkomt met Hem en Zijn waarheid is niets anders dan een leugen.

Tijdens mijn laatste rondreis waarbij ik veel zendelingen van onze kerk ontmoette en zelfs HHI-leden die in andere delen van de wereld wonen, ontmoette ik vrouwen aan de oostkust en Canada, en ik kon niet anders dan lachen om een ​​opmerking dat zoveel leden uitgedrukte. Hun eerste verrassing toen ze me ontmoetten, was hoe lang ik ben. Maar de tweede was dat ik 'zo mooi' was. De ironie hiervan is dat mijn hele leven mij door mijn familie werd verteld dat ik NIET mooi was, maar in plaats daarvan gezegend was met een goede of extraverte persoonlijkheid. Dit heeft me op geen enkele manier beschadigd, maar hield me in plaats daarvan gefocust op wie ik van binnen was in plaats van me zorgen te maken over wat mij werd verteld dat ik niet aan de buitenkant was.

Toen ik met mijn VM trouwde, was hij buiten zichzelf toen hij de mening van mijn familie over mijn uiterlijk hoorde. Op een dag, aan het begin van ons huwelijk, zei ik tegen mijn moeder dat hij me eigenlijk de mooiste van mijn zussen vond, waarop ze antwoordde: 'Wat lief. . . liefde is zo blind.” Eerlijk gezegd moet het God de hele tijd zijn geweest die me heeft beschermd tegen littekens of beschadigingen door dit soort woorden, aangezien ik weet dat velen van jullie lijden onder wat er tegen je werd gezegd over je uiterlijk als kind. Hoewel dit niet de schade aanrichtte zoals de vijand bedoelde, deed wat ze zeiden over mijn karakter dat wel, waarschijnlijk omdat dit alles was wat ik dacht dat ik had. Dus toen mijn zus mijn karakter aanviel, "had het de potentie" om echt kwaad te doen.

Een van onze leden vertelde me (toen ik vroeg waarom ze niet glimlachte voor een foto die we die dag maakten) dat haar vader haar had gezegd nooit te glimlachen, omdat ze "er stom uitzag als ze glimlachte". Het was duidelijk dat ze de Heer nooit heeft gevraagd hoe HIJ over haar mooie glimlach dacht, maar in plaats daarvan opgesloten is gebleven in een gevangenis door een leugen te geloven die vele jaren geleden was geplant.

En redeneren of naar de feiten kijken zal je nooit bevrijden van wat er in het verleden tegen je is gezegd. Het maakt niet uit hoe vaak mijn VM me vertelde dat ik mooi was, in combinatie met het "feit" dat de Heer drie jaar lang mijn familie (inclusief MIJ) had betrokken bij een reeks reclamespots, billboards en brochures als (zou je geloven? ) modellen, dacht ik geen minuut dat ik mooi was. Pas toen mijn Geliefde het me vertelde, geloofde ik dat ik mooi was voor HEM - want dat is het enige dat belangrijk voor me is!

Je bent misschien niet wat onze samenleving mooi vindt, maar het lijdt geen twijfel dat Hij zo over jou denkt! Wat de samenleving mooi vindt, verandert voortdurend, dus waarom zouden we onszelf en onze gevoelens fixeren op iets dat verandert, net zoals kledingstijlen veranderen? Het is niet alleen dwaas voor ons om verstrikt te raken in deze menagerie van populaire opinies, maar het is ook erg gevaarlijk omdat onze dochters, en alle jongere vrouwen in ons leven, door ons voorbeeld hetzelfde zullen gaan doen.

Dit betekent niet dat we niets moeten doen om ons mooi te laten voelen. Als we het gevoel hebben dat we er mooi uitzien, gedragen we ons anders. Daarom moeten we opnieuw naar God gaan en Hem vragen wat Hij van ons denkt. Als we het feit omarmen dat God ons perfect heeft geschapen, zullen we het vertrouwen hebben om ons dienovereenkomstig te kleden en te verwennen. Ja, het kan behoorlijk uit balans raken, vooral als ons uiterlijk het enige is waar we om geven en ons op concentreren. Maar als we ze verwaarlozen, proberen we onszelf voor de gek te houden door te denken dat we ons nooit om ons uiterlijk moeten bekommeren. Als hoe we eruit zagen er niet toe deed, dan zou God ons niet hebben verteld hoe mooi Sarah was (het aantrekken van een farao op haar leeftijd verbaast me nog steeds!) of koningin Esther, en hoe knap David en Joseph waren.

Sommige vrouwen zijn zeker over hoe ze eruit zien, maar worden in plaats daarvan geplaagd door andere problemen, zoals te horen krijgen dat ze dom of ongecoördineerd waren of altijd dik zullen blijven omdat ze net als hun moeder of grootmoeder zijn die te zwaar was. Niets van dit alles hoeft je af te houden van het overvloedige leven dat Jezus stierf om je te geven. Je kunt jezelf bevrijden uit de gevangenis die je gevangen houdt door te stoppen met luisteren naar de leugens uit je verleden (of huidige situatie) en in plaats daarvan de Heer om ZIJN mening te vragen. Het is de waarheid die ons zal bevrijden! Dus als onze Echtgenoot ons vertelt dat we mooi of intelligent zijn (omdat we de geest van Christus hebben), dan moeten we stoppen met het spreken van de oude leugens en in geloof gaan wandelen met onze nieuw gevonden waarheid.

Wanneer we ervoor kiezen een mythe te geloven, die wordt gedefinieerd als een onwaarheid, houden we onszelf weg van ons overvloedige leven. Onze familie, vrienden of echtgenoot hebben misschien de leugen geplant, maar als we het blijven geloven, zijn wij degene die het water geeft dat de leugen levend houdt.

Rustig blijven

Er zijn ook andere gevaren verbonden aan het luisteren naar andere stemmen dan Gods stem. We weten uit de Schrift dat Saul zijn kroon verloor door te luisteren naar de stemmen van het volk toen ze hem aanmoedigden om God ongehoorzaam te zijn (lees 1 Samuël 15:24). De jonge profeet verloor nog meer door zijn leven te verliezen toen hij luisterde naar de stem van de oude profeet die hem uitnodigde om met hem te dineren in plaats van te doen wat God hem had opgedragen (lees 1 Koningen 13:11-32).

Waar zou Jeruzalem zijn als Nehemia was bezweken voor de spot en had geluisterd naar de stemmen van de kerkleiders die wilden dat hij stopte met de herbouw van de muren en naar beneden kwam om er met hen over te praten? (lees Nehemia 6:1-9)

We moeten allemaal leren luisteren naar en gehoorzamen aan Gods stem boven die van iemand anders, inclusief die van onszelf. Dit begint bij ons dagelijks leven en niet alleen bij de belangrijke beslissingen die we nemen. En wat ons vermogen om Gods stem te horen en te gehoorzamen zal blijven bemoeilijken, zijn alle meningen die we van iedereen om ons heen horen, allemaal omdat WIJ ze op een dwaze manier vertellen wat we doen of gaan doen!

Laat me bekennen dat dit de moeilijkste les is geweest die ik nog moet leren in mijn leven! Het lijkt bijna dagelijks dat ik dwaas iets in mijn leven deel waarover ik had moeten zwijgen. Wij vrouwen delen graag ons leven met anderen, maar ik weet niet zeker of ik er nog langer onder wil lijden.

Onlangs werd ik getroffen door een grote beproeving in mijn leven met betrekking tot mijn oudste zus, die mentaal ongeveer 14 jaar oud is, maar emotioneel slechts ongeveer 4 jaar oud, die dit jaar 65 wordt. Een van mijn andere zussen was haar verzorger geweest en belde vlak voordat ik vertrok voor een tour van twee weken en stond erop dat ik 'haar moest meenemen'. Dit is de aanzet tot de geslingerde woorden waarover ik aan het begin van het hoofdstuk sprak. Ik wist echter dat ik haar hier niet kon hebben als ik op reis was, omdat ik haar nooit heb verteld dat mijn man weer was vertrokken. Het was in mijn onwetendheid en dwaasheid dat ik de situatie vervolgens deelde met enkele van mijn andere broers en zussen nadat ik van God had gehoord wat ik moest doen. Ben je verbaasd dat wat mijn broers en zussen me zeiden te doen niet overeenkwam met wat God me zei te doen?

Dit creëerde dus een stroming waar ik tegenin moest zwemmen, waardoor het volgen van Gods plan veel moeilijker werd! Een deel van de moeilijkheid kwam voort uit het feit dat ze zich afvroegen wat ik nu van plan was te doen, aangezien alle "suggesties" (die normaal gesproken in mijn familie als bevelen worden vermeld) zich begonnen te vermengen met Gods aanwijzingen voor wat Hij wilde dat ik deed.

Het besef dat ik niet mijn huidige situatie van mijn recente scheiding hoefde te delen (en alle details waarvan anderen verwachten dat je ze uitlegt) kwamen uit de getuigenissen van HHI-leden die zo wijselijk stil bleven over hun situatie in hun huwelijk (scheiding, het overspel van hun echtgenoot en zelfs hun scheiding ). En omdat ze geen details van hun leven deelden, waren ze in staat om God duidelijker te horen en ook om Zijn leiding te volgen zonder de verwarring of tegenstand wanneer familie of goed bedoelende vrienden erbij betrokken zouden zijn geraakt. Het gaf hen ook de tijd om hun eigen verlies (van een echtgenoot of hun huwelijk) en alle emoties die daarbij horen te verwerken. Later, toen hun familie 'ontdekte', konden ze veel gemakkelijker omgaan met de woede van hun familielid omdat ze stabiel waren (op de Rots).

Hoewel ik deze wijsheid deze keer bij mijn scheiding had gevolgd, blijf ik falen in andere crisissen en slechts enkele van de dagelijkse beslissingen waarmee ik word geconfronteerd. Het is duidelijk dat er veel meer is aan een "zachtaardige en stille geest" die ik nog moet leren. Als we "over dingen in ons hart nadenken" zoals Maria (de moeder van Jezus) deed, dan zijn onze gedachten geheel van ons om God te zoeken en te kunnen volgen of ermee om te gaan - met Zijn hulp. We hoeven er geen meningen of emoties van andere mensen aan toe te voegen die ons in de weg zitten en ons vaak verward, verslagen of gewoon moe maken.

Het is mijn harte wens om God meer te zoeken voor deze vrijheid, aangezien Hij me een nog groter vermogen geeft om te zwijgen en dingen alleen met Hem te delen. Dit geldt voor het geven van meer informatie dan nodig is bij het spreken met mensen. Met andere woorden, ik weet dat ik meer discretie in mijn leven nodig heb. Al mijn recente problemen, weet ik nu, komen voort uit mijn mond en wat ik zeg. Heel vaak is het gebied waarin we het meest gezalfd zijn, wat in mijn leven mijn vermogen is om te spreken, ook onze grootste ondergang; daarom moet ik het persoonlijk volledig overdragen aan de leiding van de Heer en de Heilige Geest.

Beste vriend, waar je ook mee worstelt (je gebrek aan discretie, je mond, je emoties of andere gebieden waar je mee te maken hebt), je Bruidegom wil je er graag bij helpen. Hij wil nooit dat je worstelt met het dragen van lasten die je hebt opgepakt of lasten die iemand je heeft opgedrongen. Geef ze in plaats daarvan aan Hem om ze voor je te dragen. Dit zal je armen wijd open laten om Hem te omhelzen met de waardering en liefde die Hij verdient en zo graag van jou wil ontvangen!