Hoofdstuk 2 “Het Vinden van Jouw Leven”

De afgelopen weken, vooral tijdens het rijden, werd ik getrokken door een lied dat mijn jongens zingen in hun aanbiddingsband. Ik geniet van de vrolijke aard van het deuntje, maar het zijn de woorden die me hebben geboeid.

Het refrein zegt:

“Om je leven te vinden,

Moet je het verliezen,

Alle verliezers krijgen een kroon.”

Minder dan vijf maanden geleden verloor ik het leven dat ik 14 jaar lang had geleefd en actief had nagestreefd. Mijn hele leven wilde ik gewoon een eenvoudig leven van echtgenote en moeder zijn; Ik hield ervan, hield er gewoon van om thuis te blijven en me niet buiten mijn wereld te wagen.

Minder dan vijf maanden geleden was ik de vrouw van een predikant van een megakerk en was ik begonnen met een enorme vrouwenbediening van duizenden, die was gebaseerd op mijn eigen huwelijks herstel. Ik was bekend, bewonderd en geliefd als co-pastor (vrouwenpredikant van onze kerk), en diende vaak zij aan zij met mijn man. Zelfs mijn kinderen bekleedden vele leidinggevende posities binnen onze kerk. En dankzij de media-aandacht die onze kerk kreeg, was onze familie goed bekend in ons gebied en zelfs in de hele staat.

Ons gezin was duidelijk spraakmakend, zowel hier in de Verenigde Staten als zelfs in veel landen. Toen, op een dag, viel mijn wereld zoals ik die kende volledig in elkaar - mijn man liep onze slaapkamer binnen en vertelde me dat hij die ochtend wegging voor een afspraak met een advocaat om een ​​echtscheiding aan te vragen en dat het zijn bedoeling was een andere vrouw te vinden om mee te trouwen .

Wat doe je als je wereld instort?

Het lied dat ik graag zing, zegt: “En zelfs als mijn wereld instort, zal ik zeggen. . . Boven ALLES leef ik voor uw glorie!!"

Niet meteen, maar enige tijd later begreep ik dat God me al meer dan een jaar had voorbereid op dat moment in mijn leven. En dat betekende dat ik vastbesloten was om precies dat te doen: leven voor Zijn glorie. Ik wist dat God de volledige controle had en dat wat er ook gebeurde, de Heer alles was wat ik nodig had en dat Hij alles was wat ik wilde. Door mijn liefde en vertrouwen in Hem, wist ik, zou mijn val van de wereld gebruikt worden om eer aan God te geven.

De dag die de Heer uitkoos om me op mijn reis voor te bereiden, was toen ik de preek hoorde waarover ik in hoofdstuk 1 sprak, of het waren gewoon een paar liedjes waar ik niet mee kon stoppen om naar te luisteren waardoor ik mijn leven opnieuw onder de loep nam. Eén sprak over het vinden van mijn plek in deze wereld en ging over een persoon die ooit bergen had verzet, maar nu een vermist persoon was. Ik wilde me weer zo voelen, de persoon zijn die zich zo levend voelde, in staat om God te geloven voor het onmogelijke, en op een ledemaat leven waar alleen mijn geloof me overeind hield.

Het gevoel deed pijn in mij. Ik had geen aards idee hoe ik daar terug moest komen, dus sprak ik vaak elke ochtend lang voordat de zon opkwam met de Heer en smeekte Hem, drong er bij Hem op aan om mij te helpen om weer met Hem naar die plek te gaan.

Toen ik voor het eerst aan mijn reis begon, toen ik HHI vond en ik een hersteld huwelijk wilde, ging het eigenlijk meer om wat het voor mij zou doen. Het is altijd waar we onze reis beginnen - als er een crisis in ons leven komt. Destijds wilde ik dat de pijn weg was en de schaamte (van scheiding en later echtscheiding) uit mijn leven werd verwijderd. En ik wilde ook een vader voor mijn kinderen, en ik wilde geen alleenstaande ouder zijn.

Maar ergens tijdens mijn eerste reis veranderde mijn focus, en daarmee veranderde ook mijn hart. Mijn verlangen werd meer het verlangen naar mijn Heer dan een hersteld huwelijk. En niet verrassend, zodra ik er niet meer om gaf dat mijn huwelijk hersteld zou worden, noch om mijn man terug te krijgen, keerde God het hart van mijn man terug naar mij (en naar huis), en mijn huwelijk werd hersteld.

Deze verandering in mijn focus (en later in mijn hart) is wat er ook deze keer gebeurde. Ik ging op deze reis voor wat een nauwere omgang met de Heer voor mij zou doen. Ik wilde me geliefd, veilig en gekoesterd voelen - gewoon alle dingen voelen die elke vrouw wil voelen maar nooit van een aardse echtgenoot kan krijgen. Al snel, opnieuw, ergens in mijn reis, veranderde mijn focus. Zodra ik al die dingen (geliefd, veilig en gekoesterd) begon te voelen, wilde ik een nog intiemere relatie met de Heer omwille van Hem, niet langer om mij.

Toen begon ik na te denken waarom God ons allemaal heeft geschapen - God heeft de mensheid geschapen om met Hem om te gaan. Op een dag wanneer de nieuwe hemel en de nieuwe aarde worden geschapen, is dit wat we allemaal voortdurend zullen doen, een aarde zonder verdriet, ziekte of tranen. Is het goed genoeg voor onze Heer en Heiland om te wachten tot ieder van ons deze aarde verlaat om onze omgang met Hem te beginnen, zoals we geschapen zijn om te doen? Ik wist dat het niet goed genoeg was, niet toen ik nadacht over wat Hij me al gegeven had.

Mijn diepste verlangen werd om voor Jezus te zijn wat Hij verdiende en waar Hij naar verlangde - om op een diepe en intieme manier met Hem om te gaan. Ik wilde op dit moment zijn zoals Adam (die met God wandelde in de "koelte van de dag"), zoals Henoch (die naar de hemel werd opgenomen; misschien omdat God zo van zijn gezelschap genoot), en zoals Mozes (die rechtstreeks met Hem sprak, zozeer zelfs dat het gezicht van Mozes "straalde als de zon"). Dit was nu wat ik wilde en waar ik naar verlangde.

Hoewel ik weet dat ik niets ben en zeker onwaardig ben om een ​​goede metgezel voor Jezus te zijn, zou God me zeker kunnen maken tot wat Hij wilde dat ik zou zijn als ik het maar vroeg. Dus ik vroeg Hem om mij te laten zien, om mij te leren, en om mij de metgezel van de Heer te maken, de bruid die Hij verlangde en zo rijkelijk verdiende.

Als gevolg van mijn vragen zijn er in de loop van de volgende maanden veel dingen gebeurd; sommige daarvan herinner ik me, en sommige zal God in mijn herinnering moeten terugbrengen als het dingen zijn die ik geacht wordt met jullie te delen. Het belangrijkste dat gebeurde, het keerpunt, was toen ik Hem begon te vertellen dat Hij alles was wat ik wilde, en dat Hij alles was wat ik nodig had, zoals ik in het vorige hoofdstuk heb vermeld.

Het is misschien niet nodig dat je alles ervaart waar God me doorheen heeft geleid om dit hoogtepunt te bereiken waar je leven voor altijd verandert. Als je nog niet bent begonnen met het zeggen van deze woorden tot de Heer, begin er dan nu meteen mee. Om je aan te moedigen, ik heb die woorden heel lang niet gevoeld , maar binnenkort zul je zien, net als ik, dat je focus zal veranderen, en daarmee ook je hart.

Bereid je dan voor. Als je eenmaal genoeg veranderd bent, zal God iets doen dat je leven op zijn kop zal zetten. Als je luistert, als je voldoende tijd in je gebedskamer hebt doorgebracht, tijd alleen met Hem, dan weet je alles wat je te wachten staat, lang voordat het gebeurt. Het zal je genoeg tijd geven zodat je niet aan het wankelen wordt gebracht. ““Want bergen mogen wijken en heuvelen wankelen, maar mijn goedertierenheid zal van u niet wijken en mijn vredesverbond zal niet wankelen, zegt uw Ontfermer, de Here.” Jesaja 54:10. Hij zal je laten zien, voordat het gebeurt, dat jouw wereld, zoals jij die kent, op het punt staat in te storten, net zoals Hij deed met mij. “Beef niet en wees niet bang; heb ik het niet lang geleden aan u aangekondigd en verklaard? En jullie zijn Mijn getuigen! Is er een God naast mij, of is er een andere rots? Ik ken er geen.' Jesaja 44:8.

De reden dat je leven op het punt staat te vallen, is omdat onze basis zelf is gecreëerd en door ons bij elkaar wordt gehouden. Maar ons verlangen, en Zijn verlangen is om jou een nieuw leven te geven. Het fundament dat Hij jou gaat geven: Zijn leven voor jou, Zijn fundament, dat hoog op de Rots zal zijn, boven jouw vijanden, is waar Hij dat "nieuwe lied in uw hart zal leggen, een loflied voor onze God!"

“Om je leven te vinden,

Moet je het verliezen,

Alle verliezers krijgen een kroon.”

Op het moment dat mijn wereld viel, toen ik mijn leven verloor, vond ik Degene voor wie God mij geschapen had. Het verschil is net zo belangrijk als het verschil tussen deze wereld en de hemel. Mijn reis en waar ik me nu op richt, is om te beginnen met het delen met vrouwen overal, zoals jij, lieverd, hoe je het overvloedige leven kunt vinden en leven dat Hij voor jou heeft geschapen om te leven.

Het is niet langer genoeg voor mij om dit leven voor mezelf te willen, en om de "metgezel" te zijn voor onze Hemelse Echtgenoot, zoals ik weet dat Hij verdient en waarnaar Hij verlangt. Ik verlang ernaar om zijn minnaar te zijn, en ik wil zoveel mogelijk gepassioneerde minnaars tot Hem trekken - zoveel als ik kan, en zolang ik dit leven leid dat Hij me hier op aarde heeft gegeven.

Wat je zult vinden, terwijl je je waagt aan deze "reis van je leven", is een leven dat explodeert met VREUGDE die echt onuitsprekelijk is. Het is elke belofte waarop werd gehoopt, nu geleefd. Het gaat verder dan alles waarop je hebt gehoopt, gehuild of je ooit hebt kunnen voorstellen. Alles wat je hebt wordt niets in vergelijking met wat je gaat ontvangen door je relatie met de Minnaar van je ziel, en uit de hand van Hem die naar jou verlangt !

Ik bid dat ook dit hoofdstuk een nog groter verlangen zal creëren dat zo diep is, en een verlangen dat zo hartstochtelijk is, dat je de Heer begint te vertellen wat je voor Hem (wilt) voelen. Elke keer dat je pijn hebt, verbijsterd bent, alleen bent, of het gevoel hebt dat je gewoon niet verder kunt, moet je naar een rustige plek gaan (zelfs als dat de stilte van je eigen geest is als er lawaai om je heen is) en vertel Hem dat HIJ alles is wat je wilt en HIJ is alles wat je nodig hebt.

Vertel Jezus dat sinds je Hem hebt, je alles hebt wat je ooit nodig zult hebben om je gelukkig, veilig, geliefd en compleet te maken.

Laat me tot slot nog wat woorden delen uit het lied waarmee ik opende.

“In jouw zwakheid is Hij sterker,

In jouw duisternis schijnt Hij door.

Als je huilt, is Hij je troost

Als je helemaal alleen bent, DRAAGT Hij je!”