Hoofdstuk 1″Zou dit Zijn plan Kunnen Zijn “

Er bestond geen twijfel over dat God me zou laten schrijven over de laatste paar weken van mijn leven. Hoewel onmetelijk moeilijk, en hoewel ik er diep in zit, moet ik zeggen dat het opwindend was. Nog maar een week geleden zou ik mijn beproevingen niet als "opwindend" hebben beschreven, maar nogmaals, God heeft mij vastgehouden (op mijn verzoek), en nogmaals, ik ben veranderd (door mijn Hemelse Echtgenoot en Zijn volmaakte liefde naar mij toe).

Op dit moment zit ik in een klein propellervliegtuig op weg naar Miami; het is mijn tweede vlucht met nog dertien te gaan voordat ik over meer dan een maand weer thuiskom. Ik kijk ernaar uit om HHI-leden te ontmoeten zodra ik in Miami aankom, en om te zien wat Hij van plan is. Het wordt spannend. De opwinding is geëscaleerd door het feit dat een andere luchtvaartmaatschappij die me morgen naar Brazilië zou brengen, net failliet is verklaard, dus mijn vlucht is geannuleerd.

Niet al te veel moeite voor God, maar er is wel een beroep op Hem nodig om het geloof te krijgen dat ik nodig heb, zodat ik in plaats daarvan niet in paniek raak in plaats van opgewonden te blijven over wat ons te wachten staat.

Dit is allemaal te danken aan God die mij heeft veranderd. God veranderde me door me uit te rekken tot het punt dat ik Hem vertelde dat ik op het punt stond te breken. Hij vertelde me dat ik dat niet zou doen, dus maakte ik me geen zorgen meer. In plaats van me te verlossen, herinnerde Hij me er gewoon aan dat dit allemaal nodig was om klaar te zijn voor wat Hij voor me gepland heeft. Ik weet dat het groot is, vertelde Hij me, maar de details lijken nog meer op een droom, een dwaze droom, die niemand zou geloven - zelfs ik niet - en ik geloof dat er een aantal echt gekke, maar verbazingwekkende dingen zullen gebeuren voordat wat Hij ook zal doen. heeft gepland voor mij gebeurt.

“Ziet onder de heidenen en let op, en verbaast u, ontzet u, want Ik doe een werk in uw dagen, dat gij niet zoudt geloven, wanneer het verteld wordt.” (Habakuk 1:5).

God versus Jezus

Mag ik hier iets tussenvoegen? De meeste christenen geloven dat je God en Jezus, Vader en Echtgenoot onderling kunt verwisselen omdat dit simpelweg de "namen" van dezelfde Persoon zijn. Ik hoop dat je weet dat ik niet bezig ben met het proberen te discussiëren over religieuze overtuigingen of doctrines, mijn doel is gewoon om elke vrouw te helpen alles te ontvangen wat haar is ontzegd. Dus de waarheid is dit, als je een echtgenoot nodig hebt, wil Jezus meer dan wat dan ook jouw echtgenoot zijn. Praat gewoon met Hem zoals je zou doen met de meest verbazingwekkend verliefde man van je dromen. Als jij ook een Vader nodig hebt, misschien omdat je nooit een vader of een goede vader hebt gehad of omdat je vader je heeft verlaten (hij is in de steek gelaten, verwaarloosd of zelfs overleden), 7 spreek dan op die manier met God, de Vader. Met dit begrip, toen ik voelde dat ik uitgerekt werd, wist ik dat het mijn Vader, God, was die aan het uitrekken was.

Als je twijfelt of dit waar is, probeer het dan gewoon uit. Begin te beseffen dat er veel meer is bij Wie om je geeft dan je is verteld. Het is niet slechts één persoon, en er is bewijs in de hele Bijbel. Hier is er een, in dit vers sprak God: "Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis..." Genesis 1:26. De Heer zei ook iets in Jesaja 6:8: "Daarop hoorde ik de stem des Heren, die zeide: Wie zal Ik zenden en wie zal voor Ons gaan ? ' Verwijzingen naar Wij en Wij komen overal in de Bijbel voor, en door het niet begrijpen heeft de kerk zich verplicht gevoeld om te interpreteren wat zij de Drie-eenheid hebben genoemd, en de verschillende denominaties hebben door de eeuwen heen allemaal sterke meningen over het onderwerp geuit.

Helaas waren de meeste onnauwkeurig, vanwege het feit dat je zoiets krachtigs gewoon niet kunt uitleggen, en vooral omdat het onmogelijk is om te doen als je het niet eerst hebt ervaren, omdat het een relatie is die ze proberen uit te leggen. Het is alsof een vrouw probeert uit te leggen hoe het voelt om een ​​moeder te zijn die geen moeder is geweest. Je kunt niet uitleggen hoe je zult veranderen, niet voordat je ook hebt ervaren hoe het is om moeder te zijn. Hoe kun je het uitleggen? En als je het probeert uit te leggen, is het onmogelijk, omdat het niet door de geest kan worden begrepen of begrepen. Het kan alleen door het hart worden ervaren. Zo ook, Gods Zoon ervaren als je Echtgenoot, en ook God als een Vader die genoeg van je hield om je Zijn Zoon te geven, en daarom ook genoeg van je houdt om je te helpen veranderen en je te helpen blijven groeien door je uit te rekken. Dus nu heb ik mijn zegje gedaan,

Het lijdt geen twijfel dat wat mij te wachten staat mijn leven en al degenen om me heen zal veranderen, maar dit hoofdstuk, lieve bruid, gaat niet over mij, het gaat over jou. God wil ook jouw leven veranderen , maar om dat te doen moet Hij je uitrekken, en de enige manier om dat te doen is door echt ongelooflijke beproevingen in je leven te brengen om je geloof en vertrouwen in Hem op te rekken. Dit is gewoon Gods manier. Pas als je dit principe begrijpt, wat betekent dat je het hebt omarmd, zul je daadwerkelijk op het punt komen dat je opgewonden raakt door wat je wordt toegeworpen, omdat je dan in staat zult zijn te ontvangen wat Hij je wil geven, de manier waarop Hij geeft. Maar we kunnen het niet begrijpen, totdat we bereid zijn om mee te werken en door te werken met deze principe, in plaats van ertegen te vechten.

Zonder het te beseffen is de kerk wijsgemaakt (waaronder ikzelf) dat alles wat ons is overkomen, of ons overkomt, wat geen duidelijke zegen was of is, een aanval was/is van de vijand die wij zijn verplicht om tegen te vechten. Maar wat ik door vele, vele beproevingen, beproevingen en crises ontdekte, was dat de meeste van deze "aanvallen" gewoon Gods manier waren om mijn pad te bepalen, me te helpen uitrekken om me te zegenen, en dat ik tegen God had gevochten en het was helemaal niet de vijand. Ja, ik weet en geloof dat die er is een tegenstander, dat vertelt de Bijbel ons, maar ik vind dat deze kleine man veel te veel aandacht krijgt als hij echt machteloos staat in het leven van de gelovige die zich heeft overgegeven aan Jezus.

Laat me u hiervan een voorbeeld geven. Eerder dit jaar, toen ik op weg was naar Europa, miste ik mijn aansluitende vlucht (omdat mijn vliegtuig te laat landde) en bevond ik me in een heel klein propellervliegtuig (God heeft zo'n gevoel voor humor en is vastbesloten om het juk te breken van mijn afkeer van vliegen, wat er ook voor nodig is). Dit was niet, zoals later bleek, de vijand die mij blokkeerde van mijn spreekbeurt in Genève, Zwitserland. Het bleek dat het eigenlijk God was die me leidde zodat ik niet alleen met een kleine groep vrouwen zou praten (mijn keuze), maar door mijn aansluitende vlucht te missen, waardoor ik gedwongen werd een propplan door de Alpen te nemen in plaats van gewoon te vliegen over deze magnifieke bergen — zou ik weten dat Hij het was die wilde dat ik tot de hele kerk zou spreken (Zijn plan), inclusief mannen (met wie ik niet wilde spreken ).

"Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten." (Jesaja 55:9).

Hoewel ik dit vers hierboven door en door ken, sta ik er nog steeds versteld van hoe elke keer dat ik het lees en erover mediteer, de kracht van de boodschap reëler wordt naarmate ik elke dag in geloof leef. Onze gedachten en onze plannen zijn zo inferieur en zo onder de plannen die God voor ons heeft. Daarom is mijn gebedsleven compleet veranderd,omdat ik eindelijk weet dat voor mij bepalen wat ik wil (een gedetailleerde lijst maken) mijn leven alleen maar ingewikkelder maakt. In plaats daarvan is het mijn verlangen om gewoon Zijn plan voor mijn leven uit te voeren. Ik heb niet langer de behoefte om deel uit te maken van Zijn planningsbijeenkomst. Dus in plaats van te bidden, geniet ik er gewoon van om met mijn man te praten: ik vertel hem hoe ik me voel en probeer eraan te denken stil te blijven zitten, want heel vaak heeft hij iets dat hij mij ook wil vertellen. Maar ik sta niet langer te popelen om Hem te vertellen (of erger nog, Hem te smeken) wat ik wil of nodig heb, want ik heb alles wat ik wil en alles wat ik nodig heb in Hem.

Tegelijkertijd moet ik ook uitleggen dat wat er gebeurt als je ervoor kiest Hem op dit niveau te vertrouwen, is dat helemaal niets meer eenvoudig en/of perfect lijkt te werken . Als je God eenmaal God laat zijn en Zijn wil laat doen, lijkt het onvermijdelijk dat je Hem volledig hebt gemist. Het is voor mij onmogelijk om het aantal keren te tellen dat ik mezelf in de loop van de afgelopen weken heb afgevraagd: "Zou dit zijn plan kunnen zijn?"

Op de ochtend dat ik vertrok voor mijn wereldreis, stopte ik bijvoorbeeld bij de bank om wat geld op te nemen, zoals ik normaal zou doen. De meeste mensen zullen je vertellen dat het gevaarlijk is om contant geld bij je te hebben (en vooral als je reist waar ik heen ga), maar dat maakt voor mij niet uit. Ik leef liever gevaarlijk in de fysieke wereld dan gevaarlijk te leven in het spirituele rijk, dat is wanneer we kiezen voor veiligheid, gemak of wat we liever doen dan te doen wat God ons zegt te doen. Het interessante is dat door deze simpele som geld op te nemen, het zo ongeveer al mijn bankrekeningen opruimde. Interessant. Zou dit niet betekenen dat het niet Zijn plan was? Zou Zijn plan mij en mijn gezin in een precaire positie brengen?

Een ander voorbeeld was slechts vijf dagen voordat ik vertrok, ik merkte niet alleen dat ik binnenkort helemaal geen geld meer zou hebben op al mijn rekeningen, maar ik had mijn rond-de-wereld-tickets niet, noch mijn paspoort, noch mijn visum voor Afrika - de lijst was eindeloos. Die maandagochtend, toen ik deze onheilspellende lijst in mijn hoofd maakte, voelde ik hoe mijn negatieve emoties de overhand probeerden te krijgen. Dus zei ik tegen de Heer: "Schat, ik heb nu echt meer van je nodig." Denk eraan, we hoeven niet te smeken of te smeken of om iets specifieks te vragen, in plaats daarvan wist ik dat wat ik nodig had (en wat jij altijd nodig hebt) meer van Hem is. Niettemin, hoe vaak ik dat ook zei, de emoties bleven me overweldigen. Toen besefte ik dat er geen perfecte 'formule' is en dat Hij me ertoe bracht om Hem gewoon te vragen wat ik vervolgens moest doen om me meer op mijn gemak te voelen. Dit was toen Hij me naar mijn terras leidde, koffie in de hand en geen Bijbel - zodat Hij gewoon met me kon praten.

Toen ik eenmaal zat, zei hij dat ik aan het 'slechte zaakscenario' moest denken, namelijk dat ik zonder reisdocumenten en geld gewoon niet kon gaan; meteen werd mijn "slechte zaak scenario" mijn beste zaak scenario! Ik zou graag alle tijd en geld die in deze reis zijn geïnvesteerd, verspelen om thuis te blijven bij mijn kinderen. Toch duurde deze mogelijkheid slechts 24 uur. Later die dag, terwijl ik aan het rijden was, zei die stille, zachte stem van de Heer (die ik heb leren kennen en liefhebben) tegen me: "Weet je, je bent gegaan.” Hoewel ik het niet graag toegeef, sprongen de tranen in mijn ogen omdat ik niet wilde gaan. Ook al reageerde ik niet zoals ik misschien had gewild, zelfs toen hield Hij net zoveel van me. Weet je dat? De Heer is niet teleurgesteld in je, Hij is niet boos op je, Hij zal je niet straffen - Hij houdt meer van je dan je ooit zou kunnen weten.

Binnen een tijdsbestek van slechts 72 uur werden alle onmogelijkheden mogelijk omdat het Zijn wil en Zijn plan was dat ik zou gaan, en het was door me uit te rekken dat Hij me net iets meer kon leren over Hem vertrouwen. Mijn tickets zijn aangekomen, mijn visum voor Kenia is per post binnengekomen en mijn paspoort is net op tijd aangekomen. Elke onmogelijkheid op mijn lijst werd volbracht omdat Hij God is.

“Zie, Ik, de Here, ben de God van al wat leeft; zou voor Mij iets te wonderlijk zijn?” (Jeremia 32:27).

De plot wordt dikker en ik glimlach nog steeds

Vandaag is het maandag, drie dagen na mijn tour, en ik loop door de straten van Miami met 46 kilo bagage (vanwege het dragen van HHI-boeken) terwijl het vliegtuig waarop ik geboekt was (op dit moment) vliegt boven Venezuela. De luchtvaartmaatschappij die ik eerder noemde en die me naar Brazilië zou brengen, is zonder mij vertrokken, want terwijl ze me probeerde te boeken bij een andere luchtvaartmaatschappij (denk eraan, degene waarvoor ik failliet was verklaard), vroeg de ticketagent me om mijn Braziliaanse visum. Interessant genoeg bezat ik er geen; Ik wist niet eens dat ik er een nodig had. Dus sprak ik met de Heer over wat ik nu moest doen en Hij wees me erop om koffie en een paar donuts te gaan halen. Hou je niet van deze Man van ons?!?! In het café deelde ik een tafel met een reizende eerste hulpverpleegkundige die graag wilde horen over Jezus, mijn nieuwe Echtgenoot.

We spraken twee volle uren, waar ik me zorgen over maakte, maar vergeet niet dat ik mijn lijst met 'slechte zaak scenario's' had gemaakt, wat zou kunnen betekenen dat ik maar een korte trip naar Miami maakte en dat ik Zuid-Amerika, Afrika en Afrika kon vergeten. en Europa. Mijn hemel, wat zou dat heerlijk zijn!

Wat ik niet wist, is dat Hij me liet wachten omdat het kantoor van het Braziliaanse consulaat nog niet open was. Toen ik eenmaal het vliegveld verliet, werd de situatie een beetje gek, want het betekende dat ik slechts veertig minuten had om naar kantoor te gaan, het papierwerk in te vullen en mijn aanvraag in te dienen. Op dat moment wist ik niet dat het minstens een week duurt voordat het wordt goedgekeurd, maar gelukkig hield Hij me in het ongewisse over dit feit. Dus nadat ik een taxi had aangehouden, ging ik naar het centrum (30 minuten rijden) terwijl mijn HHI-hostess naar het postkantoor ging om een ​​postwissel voor honderd dollar op te halen, omdat ze zeiden dat ze geen contant geld accepteerden.

Hoewel ik daar binnen vijf minuten na sluiting van het kantoor aankwam, werd mijn gastvrouw (terwijl ze onderweg was) weggeroepen voor, zou je geloven, weer een noodgeval? En zonder postwissel betekende het geen visum. Zou dit Gods plan kunnen zijn? Ik had maar één dag om de VS te verlaten en naar Brazilië te gaan, anders zou ik mijn vlucht naar Johannesburg, Zuid-Afrika missen. Met elke tegenstand die tegen me opkwam, maakte God een weg waar geen weg was - mijn visum, zo werd mij verteld, zou de volgende dag tussen 12.00 en 13.00 uur klaar zijn. De luchtvaartmaatschappij was echter, zoals ik al zei, failliet en de reserveringslijn was verbroken. Toch wist ik dat als God wilde dat ik naar Brazilië zou gaan en zou blijven reizen, Hij een manier zou vinden - maar nogmaals, wie zou het niet vragen, zou dit Gods plan kunnen zijn? En ik moest mezelf afvragen: "Is het niet gewoon mogelijk dat ik God gemist heb?"

Dus dit betekent dat het tijd is voor een Woord-booster:

"Ik, de Here, doorgrond het hart en toets de nieren, en dat, om aan een ieder te geven naar zijn wegen, naar de vrucht zijner daden." (Jeremia 17:10).

"Want des Heren ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaat. " (2 Kronieken 16:9).

Dus nee, dit betekent, nee, je hebt God niet gemist, en ik ook niet! Als de dingen niet perfect op hun plek vallen, betekent dat niet dat we God hebben gemist of dat Hij ons in de steek heeft gelaten. Het betekent simpelweg dat Hij ons naar een hoger niveau van geloof en vertrouwen in Hem brengt. Herinneren . . .

" Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet." (Hebreeën 11:1). „want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen – . . .” (2 Korinthiërs 5:7).

“Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen.” (Johannes 16:33 NBg-51).

Het punt is dit, of ik op deze tour naar Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, Kenia of Nederland kwam, was niet het punt. Het punt is dat ik genoeg van Hem hield om mijn koffers te pakken, mijn kinderen vijf weken alleen te laten en te gaan. Dit is alles wat Hij van jou en mij vraagt.

• Zult u gaan wanneer Hij leidt?
• Vertrouw je Hem genoeg om uit je comfortzone te komen en bereid te zijn om die stille, zachte stem te horen, zelfs als het lijkt alsof je de verkeerde kant op gaat in een een richting straat?

Ik wel - hoe zit het met jou?

Dus, hoe zit het met al die mensen die je kent die je zullen bespotten en belachelijk maken omdat je zo leeft? Dat gebeurt als je op God vertrouwt, toch? Kijk maar naar Nehemia die probeert de tempel te herbouwen in Nehemia 4.

We hoeven alleen maar te kijken naar Wie altijd het laatste hoofdstuk schrijft om te weten dat Hij belooft dat we ons niet zullen schamen. Uiteindelijk zullen de nederigen (degenen die op Hem vertrouwen en bereid zijn voor Hem voor gek te staan) verhoogd worden. Hoewel, in het midden, anderen zullen je uitlachen en bespotten en tegen je schreeuwen: "Waar is je God nu?" Toch weten we dat Hij uiteindelijk zal verschijnen; toch is Hij soms te laat. Oh, sorry, schommelt dat je boot?

Ik weet dat jij en ik allemaal hebben gehoord dat God nooit te laat komt, maar dat is gewoon niet waar. Bedenk dat Jezus met opzet te laat was toen zijn goede vriend Lazarus ziek was. Hij liet Zijn goede vriend eigenlijk met opzet sterven. Dat komt omdat God graag het laatste hoofdstuk schrijft – het soort hoofdstuk dat ons op en neer laat springen en een lofkreet laat horen! In plaats van gewoon een zieke te genezen, neemt Jezus dit wonder over de top en wekt Zijn vriend op, degene die in grafdoeken gewikkeld is - Hij wekte Lazarus op uit de dood!

Is dat hoe je je nu voelt, dood? Is je wonder, je belofte, je visie, je reis rond de wereld dood... ligt het dood in het graf? Ja, het mag er zeker dood uitzien, misschien weet je zeker dat het dood is, maar dezelfde opwekkingskracht die Lazarus opwekte, die Jezus deed opstaan, werkt vandaag nog steeds. God houdt ervan om de kansen op elkaar te stapelen, ons terug te voeren naar de Rode Zee met onze vijanden in de achtervolging, en ook om alle spotters rond te verzamelen zodat iedereen, iedereen, zal weten dat Hij God is - de Schepper van de aarde. Tijd en omstandigheden zijn in Zijn hand. Dus als het voor ons niet logisch is, hoeven we alleen maar te onthouden dat Zijn wegen zoveel boven onze wegen staan, en net als je denkt dat je God door hebt, zal Hij je laten zien dat er veel meer in Hem is dan jij wist.

Er is meer liefde, meer mededogen, meer vergeving en nog veel meer dat Hij voor je in petto heeft terwijl je geniet van je reis op dit overvloedige leven dat begint zodra je je leven aan Hem overgeeft en ermee instemt om in geloof met Hem mee te gaan.

Ja, ik denk, dit IS Zijn plan.