Hoofdstuk 16 “Niet Langer een Overspelige Vrouw”

Beste Michele,

Hallo, mijn naam is Anita en ik ben lid van Herstel Ministries Internationaal. Ik heb vandaag je Bijbelstudie gelezen en ik voel dat ik iets moet delen waar de Heer me in Zijn Woord naartoe heeft geleid met betrekking tot een bepaald deel van de "Wijze Vrouwenstudie", met name "Ik haat echtscheiding!" Iets waarvan ik denk dat je het gemist moet hebben. Dit is iets wat de Heer mij een hele tijd geleden heeft laten zien en ik weet dat ik er al eerder over heb geschreven. Het gaat om het onderdeel “Moet ik dit huwelijk herstellen of teruggaan naar mijn eerste echtgenoot?” onder 'Een overspelige stichting'. Het staat in Deuteronomium; let vooral op vers vier, want dit is mijn zorg waarover ik je vanmorgen schrijf.

Deuteronomium 24:1-4 NBG-51, "Wanneer iemand een vrouw genomen en gehuwd heeft, dan zal, – als hij haar geen genegenheid toedraagt, omdat hij iets onbehoorlijks aan haar gevonden heeft, en hij een scheidbrief geschreven en haar die overhandigd heeft, waarna hij haar uit zijn huis heeft weggezonden;

en als zij dan uit zijn huis vertrokken, haars weegs gegaan en de vrouw van een ander geworden is; en als dan de laatste man een afkeer van haar krijgt, een scheidbrief schrijft, haar die overhandigt en haar uit zijn huis wegzendt; of als de laatste man, die haar tot vrouw genomen heeft, gestorven is – 4 dan zal de eerste echtgenoot, die haar weggezonden heeft, haar niet opnieuw tot vrouw mogen nemen, nadat zij verontreinigd is geworden; want dat is een gruwel voor het aangezicht des Heren; gij zult geen zonde brengen over het land dat de Here, uw God, u ten erfdeel geven zal.

Ik hoop dat dit nuttig is en je ertoe zal aanzetten om van richting te veranderen. Bedankt voor het luisteren. Ik heb het gewaardeerd dat je zovelen van ons hebt geholpen om het ware Woord van de Heer te begrijpen, terwijl zovelen van ons zo wanhopig in nood zijn! GOD ZAL HET NIET ONOPGEMERKT LATEN; AL JE WERK VAN LIEFDE! Vrede in de Heer!

~Anita

Toen ik deze e-mail kreeg, schreef ik mijn secretaresse en vroeg of ze wilde reageren met: 'Kun je Anita schrijven en haar vertellen dat ik het helemaal eens ben met de vers en haar mening? Laat haar ook weten dat ik biddend zal overwegen wat ze heeft gedeeld en de Heer erover zal zoeken, en dan met Erin zal spreken,' wat ik deed.

Wat Erin en ik bespraken, was dat de belangrijkste reden dat Erin dat deel in Een Wijze Vrouw verliet, is omdat het altijd haar verlangen is geweest dat alle vrouwen de Heer zoeken met betrekking tot haar eigen persoonlijke situatie, aangezien elk van onze relaties met de Heer het belangrijkste is. in iemands leven - zelfs belangrijker dan het huwelijk van een vrouw.

Mijn leven is, net als dat van jou, zonder enige twijfel een reis geweest, en net als ik hebben we heel vaak nagedacht over de fouten in ons verleden waarvan we later allemaal duidelijk in de Bijbel ontdekten dat we ongelijk hadden. Op dat moment, toen ik persoonlijk Een Wijze Vrouw aan het lezen en onderwijzen was, begreep ik dat specifieke principe nooit echt, een principe dat ervoor had gezorgd dat ik deze "fout" maakte en waar veel andere vrouwen me kort daarna mee begonnen uit te dagen. Dat deed Anita. Het enige wat ik kon doen was me afvragen hoe ik het gemist had.

Lieve bruid, heb je je ooit zo gevoeld? Vraag je je af hoe of waarom God je niet tegenhield of je ogen niet voor iets opende voordat het je meenam op een reis die je, terugkijkend, liever niet had meegemaakt? Pijnlijk beseffend dat je door deze misstap, die vermeden had kunnen worden, de gevolgen ondergaat omdat je zo onwetend bent? Het was niet voordat je de Heer kende of voordat je Zijn woord kende. Het was bijna alsof Hij je in de verkeerde richting wees.

Mijn plan

'Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des Heren. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten.” (Jesaja 55:8-11: De Nederlandse Bijbel Genoorschap).

Onlangs, met name tijdens een recente rondreis die me door Zuid-Amerika, Afrika en Europa voerde en die ik nog maar twee dagen verwijderd ben, merkte ik dat ik de Heer naar veel van mijn "fouten" vroeg. Waarom ik ze had gemaakt, en nog belangrijker, waarom mijn Geliefde me er niet van had weerhouden ze te maken. Tot mijn ongelooflijke verbazing vertelde Hij me dat dit geen vergissingen waren, maar dat ze allemaal deel uitmaakten van Zijn plan voor mijn leven! Dus stopte ik om lang na te denken over wat Hij zojuist had gezegd. Bij elke "fout" die in me opkwam, bleek het resultaat, vooral van enkele van mijn meest betreurenswaardige fouten, degenen te zijn die me dichter bij mijn Heer, mijn Geliefde, mijn Echtgenoot en mijn Beste Vriend brachten. Dus, dacht ik, als dit is wat onze fouten voor ons doen, begon ik eindelijk te begrijpen dat er nooit enige reden is voor iemand van ons om spijt te hebben van ons verleden,

Deze openbaring bevatte een onmetelijke waarheid voor mij, en ik begreep eindelijk ook wat "perfecte liefde die alle angst verdrijft" werkelijk betekende! Stel je voor dat je niet langer bang bent om fouten te maken, zodat we vrij worden en al onze zorgen kunnen loslaten. Eindelijk, nu alle angst verdwenen is, kunnen we vrijelijk van Hem houden zoals Hij het verdient om bemind te worden - want van Hem houden is de reden van ons hele bestaan. En als je je toekomst koppelt aan de wetenschap dat alle fouten die we maken bedoeld zijn om voor ons bestwil te worden gebruikt, samen met alle fouten uit ons verleden (waarvan we ooit het gevoel hadden dat we ze niet los konden laten), zijn we eindelijk vrij om te genieten van het leven in overvloed waarvoor Hij stierf om ons te geven!

Op dat moment, niet langer geplaagd door de schuld en het gewicht van gescheiden zijn, en waarom ik hertrouwd was, was ik nu vrij om gewoon lief te hebben: lief te hebben en bemind te worden door mijn nieuwe echtgenoot; heb lief en word bemind door mijn kinderen; heb lief en word bemind door alle anderen die de Heer op mijn hart legt - en dat geldt ook voor jou!

Nee, ik ben niet vergeten dat ik zei dat dit een voortzetting zou zijn van het vorige hoofdstuk, toen ik je liet wachten met proberen te begrijpen wat de Heer bedoelde toen Hij me vertelde dat "je niet kunt" met betrekking tot het herstellen van mijn huwelijk met mijn ex man. Velen van jullie hebben misschien al kunnen achterhalen waarom "ik het niet kan" als je de openingsvers leest:

“Zo zal zij dan, indien zij bij het leven van haar man een ander tot man neemt, echtbreekster heten; wanneer echter de man sterft, is zij vrij van de wet, zodat zij geen echtbreekster is, indien zij zich aan een andere man geeft.” (Romeinen 7:3).

Aangezien mijn eerste echtgenoot en mijn tweede echtgenoot allebei nog in leven zijn, zou ik, als ik mijn huwelijk zou herstellen (wat zou betekenen dat ik voor de tweede keer met mijn ex-man zou trouwen, aangezien ik gescheiden ben), opnieuw een overspelige vrouw zijn!

Ja, alweer. Al die jaren, die zeer moeilijke en pijnlijke huwelijksjaren, was ik niets meer dan een overspelige vrouw. Mijn eerste huwelijk duurde slechts een maand, mijn tweede huwelijk met mijn ex-man was een lange en moeizame strijd van bijna 24 jaar - jaren van zijn ontrouw en mijn ellende, terwijl ik wanhopig probeerde een andere echtgenote te zijn, een vrouw die het waard was om te zijn geliefd bij hem.

Toen probeerde ik met de balk in mijn eigen oog de splinter uit al die AV's te halen die onze echtgenoten hadden gestolen. Tot mijn verbazing, toen de Heer de staat van mijn eigen bestaan ​​onthulde, dat ik leefde als een overspelige vrouw, begon het allemaal logisch te worden. De jaren waarin ik me onbemind voelde door mijn man, die me twee keer in de steek liet voor andere vrouwen, draaide helemaal om mij, nooit om hem. Misschien heb ik daarom nooit iets anders gevoeld dan medeleven met de vrouw met wie mijn man onlangs is getrouwd. Ik wist dat als ik niet door de genade van God was ontvangen, ik ook op zoek zou gaan naar een andere man om met me te trouwen nadat ik was afgewezen, wat uiteindelijk zou resulteren in in weer een mislukt huwelijk en dat ik weer een overspelige vrouw was.

Al die jaren had ik als overspelige vrouw geleefd en wist ik het niet eens. Ja, waar, onze samenleving erkent echtscheiding als het beëindigen van een ongewenst huwelijk, en accepteert vervolgens hertrouwen als legaal; maar zelfs in de boeken van Erin (waar ik lesgaf en mee bediende), was ik blind voor de bijbel verzen als:

“Zo zal zij dan, indien zij bij het leven van haar man een ander tot man neemt, echtbreekster heten; wanneer echter de man sterft, is zij vrij van de wet, zodat zij geen echtbreekster is, indien zij zich aan een andere man geeft.” (Romeinen 7:3).

“Maar Ik zeg u: Een ieder, die zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan ontucht, maakt, dat er echtbreuk met haar gepleegd wordt; en al wie een weggezondene trouwt, pleegt echtbreuk.” (Matteüs 5:32).

Aangezien mijn eerste echtgenoot van mij scheidde, en toen ik voor de tweede keer trouwde, pleeg ik overspel (sinds mijn eerste echtgenoot nog leefde). Hoewel ik het nooit zo heb gezien, hebben we er toch allebei de vruchten van geplukt.

'om u te bewaren voor de slechte vrouw, voor de gladde tong der onbekende. Begeer haar schoonheid niet in uw hart, laat zij u niet vangen met haar wimpers. Want ter wille van een hoer (vervalt men) tot een schamel stuk brood, en eens anders vrouw maakt jacht op een kostbaar leven. Zal iemand vuur in zijn boezem halen, zonder dat zijn klederen in brand geraken? Of zal iemand op gloeiende kolen lopen, zonder dat zijn voeten verbranden? Aldus hij, die tot de vrouw van zijn naaste komt, niemand die haar aanraakt, gaat vrijuit. Wie overspel pleegt met een vrouw, is verstandeloos;wie dit doet, richt zichzelf te gronde. Schade en schande verkrijgt hij, zijn smaad is onuitwisbaar.” (Spreuken 6:24-33).

Financieel, toen we getrouwd waren, hadden we het altijd moeilijk. Bovendien, hoe waar dat "wonden en schande" mijn man hebben gevonden en dat "verwijt" nooit is uitgewist. Toen ik HHI voor het eerst ontdekte, opende de Heer mijn ogen, een klein beetje, met betrekking tot dit principe toen ik God zocht om mijn huwelijk te herstellen. Terwijl ik deze verzen las, besefte ik dat ik het was die ervoor had gezorgd dat mijn man (destijds) overspel pleegde, aangezien ik al eerder getrouwd was toen ik met hem trouwde. Ongeveer halverwege mijn herstelreis, laat op een avond toen hij onze kleine kinderen kwam bezoeken, had ik berouw en zei tegen hem: “Ik weet dat iedereen naar je kijkt omdat je met die andere vrouw samenwoont en overspel pleegt, maar ik ben degene die jou tot overspeler heeft gemaakt, dus zouden ze naar mij moeten kijken en mij de schuld moeten geven” en hij wees op dit vers: “Maar Ik zeg u: Een ieder, die zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan ontucht, maakt, dat er echtbreuk met haar gepleegd wordt; en al wie een weggezondene trouwt, pleegt echtbreuk.” (Matteüs 5:32).

Zo vreemd dat ik geen moment heb gedacht, niet toen, noch toen we hertrouwden na onze scheiding toen Hij ons herstelde, dat opnieuw met hem trouwen zou betekenen dat ik opnieuw in overspel zou leven. Andere mensen vertelden me wel dat ik dat zou zijn, maar daardoor voelde ik me alleen maar veroordeeld, en dat ze me wettisch veroordeelden, wetende dat ik onder zijn genade stond. Begrijp je nu waarom God deze waarheid nooit aan mijn hart heeft geopenbaard of mijn ogen voor dit principe heeft geopend? En het is heel goed mogelijk dat je nieuwe fouten ontdekt die je hebt gemaakt en die Hij je nooit heeft verhinderd te maken?

Het is omdat we allemaal op reis zijn. Een reis van groeien, leren en wijs worden. We worden niet wijs geboren, met alle kennis of begrip, en daarom geloof ik dat we niet al Gods principes kunnen absorberen of begrijpen, omdat het nog geen tijd is om dat te doen. Met onze kinderen is het net zo: jonge kinderen kunnen hun naaktheid niet vatten, net alsof ze nog in de Hof van Eden leven. Je kunt ze vertellen dat ze niet ongekleed mogen rondlopen, en je doet je best om ze te bedekken, maar het heeft geen zin totdat ze deze waarheid kunnen vatten en begrijpen.

Gedurende de tijd van mijn eigen onwetendheid over het feit dat ik een overspelige vrouw was, werkte God het allemaal ten goede uit, niet alleen voor mij, maar voor zoveel anderen. Is dat niet geweldig? In mijn onwetendheid zegende God mij met een bediening en ook 2 herstelbaby's geboren nadat ik was hersteld - ook al was ik onwetend weer overspelig geworden.

Misschien ben je er niet van overtuigd, en geloof je dat het goed zou zijn als ik opnieuw met mijn ex-man zou trouwen, dat het bloed van Jezus mijn zonde bedekt, omdat Hij het eerder had gedaan. Eigenlijk ben ik het ermee eens dat Zijn bloed de zonde bedekt, welke zonde dan ook. Hij wil echter niet langer dat ik leef met de gevolgen van een overspelige vrouw zijn. Bovendien geloof ik dat als ik zou hertrouwen, nu mijn ogen open zijn voor de waarheid, zou betekenen dat ik niet gewoon een overtreding zou begaan - ik zou opzettelijk de zonde ingaan. Zoals Erin in een van haar boeken schreef, geldt dit ook voor mij:

“Want indien wij opzettelijk zondigen, nadat wij tot erkentenis der waarheid gekomen zijn, blijft er geen offer voor de zonden meer over. Hoeveel zwaarder straf, meent gij, zal híj verdienen, die de Zoon van God met voeten heeft getreden. Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden! En wederom: De Here zal zijn volk oordelen. Vreselijk is het, te vallen in de handen van de levende God!” (Hebreeën 10:26-31).

En: "Zo is de weg der overspelige vrouw: zij eet, veegt haar mond af en zegt: Ik heb geen kwaad gedaan.'" (Spreuken 30:20).

Ten slotte: “Een vrouw is gebonden, zolang haar man leeft; maar indien haar man is ontslapen, is zij vrij om te trouwen, met wie zij wil, mits in de Here.” (1 Korinthiërs 7:39). Dit betekent dat als ik nu zou hertrouwen, zowel mijn eerste als mijn tweede echtgenoot zouden moeten zijn overleden. Tenzij het natuurlijk iets was wat Hij me zei te doen.

Zou Hij, zou Hij iemand kunnen vragen om iets te doen dat verkeerd was? Eigenlijk vroeg ik het, en toen herinnerde Hij me aan Hosea, en voor hem als priester om te trouwen met Gomer, een publiekelijk bekende overspelige vrouw: "De Here zeide tot mij: Ga weder heen, bemin een vrouw, die zich door een ander laat beminnen en overspelig is,'' (Hosea 3:1). Velen speculeren of Gomer al dan niet met een andere man trouwde nadat hij Hosea had verlaten, maar ik geloof dat de boodschap hetzelfde is. Als priester moesten ze rein blijven, anders zouden hun kinderen (en volgende generaties) vervuild zijn. Omdat Hosea dit als priester moet hebben geweten, ging hij willens en wetens in tegen wat Zijn Woord zei, luisterend naar wat Hij hem persoonlijk zei te doen.

"En ik dan?"

Lieve, lieve, dierbare. Wat ik in dit hoofdstuk met je heb gedeeld, is mijn eigen persoonlijke weg naar het vinden van vrijheid: vrijheid om lief te hebben en bemind te worden, niet langer verlangend om bemind te worden door iemand die misschien wel helemaal nooit van mij heeft gehouden. Als je je hopeloos en hulpeloos voelt na het lezen van mijn reis, misschien omdat je hoopte op herstel van je tweede huwelijk, wanhoop dan niet.

Wanneer de Heer tot je spreekt, wanneer hij tot ieder van ons persoonlijk spreekt, zal datgene waartoe Hij je roept nooit een last zijn of slecht aflopen. Ten eerste zegt Hij: “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” (Matteüs 11:29-30). En "'Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven.'" (Jeremia 29:11).

God heeft ieder van ons geroepen om een ​​andere, unieke, unieke reis te maken met zijn zoon, onze geliefde Echtgenoot. Het was nooit de bedoeling om alleen te reizen, omdat het doel van het nemen ervan, met elke vallei en elke moeilijkheid, was om Zijn liefde te ervaren, een liefde waar anderen getuige van zijn.

Bovendien is de reis die Hij mij heeft geroepen niet precies zoals die van jou of die van iemand anders, en zal die ook nooit zijn. Laat me je een voorbeeld geven. Heel vaak als ik met vrouwen spreek die door Zijn liefde zijn getransformeerd en het onderwerp over 'dienen' aan de orde stel, raken de vrouwen heel vaak in paniek en flappen ze eruit dat ze niet voor een groep mensen kunnen spreken! Toch bestaat bediening uit vele delen, zoals het zegt en wordt uitgelegd in 1 Korinthiërs 12:12-16: "Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen,.....Want het lichaam bestaat toch ook niet uit één lid, maar uit vele leden. Indien de voet zeggen zou: omdat ik niet de hand ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort hij daarom niet tot het lichaam? En indien het oor zeggen zou: omdat ik niet het oog ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort het daarom niet tot het lichaam?"

Hoewel ik het nooit wilde, en ik nooit had gedroomd dat Hij me zou roepen, opende Hij de deuren voor mij om in het openbaar te spreken en ook om te reizen. Hoewel reizen misschien wel je droombaan is, was reizen (voordat Hij me riep) iets dat angstaanjagend voor me was. Maar nu kan ik me nooit voorstellen dat ik nooit vrouwen heb ontmoet die in een heel andere cultuur leven, mijlenver weg, op wie ik op slag verliefd werd en die intiem mijn dierbaarste, beste vrienden werden.

Dit, mijn lieve bruid, is waarom jouw reis en jouw toekomst nooit mogen worden vergeleken met die van iemand anders. Hij heeft een perfecte toekomst voor jou ontworpen, voor ieder van ons, zo uniek ontworpen als Hij onze vingerafdrukken heeft gemaakt.

Als je momenteel op zoek bent naar herstel voor een tweede huwelijk, laat je dan niet ontmoedigen door waar ik ben op mijn reis of door wat Hij me heeft laten doen, en probeer niet mijn pad te volgen. Laten de gevolgen die ik

heb meegemaakt, je ook niet ontmoedigen. Als ik had geluisterd naar anderen die me toen vertelden dat ik fout zat, zou ik nooit een bediening hebben, noch mijn twee dochters!

Onthoud ook alsjeblieft dat dit de reden is waarom we anderen en onszelf pijn doen als we met verwondering kijken naar vrouwen die op een bepaalde manier 'verschijnen'. Alsof we een vrouw zien die geliefd en gekoesterd lijkt te zijn door haar man en ons afvragen waarom dat niet zo was of is voor ons. Ik deed precies dit en kwam er later vaak achter dat wat op een bepaalde manier leek, helemaal niet de realiteit was. En dit is ook de reden waarom het gevaarlijk is om doctrines te volgen terwijl we ontworpen waren om een ​​voldoende hechte relatie met Hem te ontwikkelen, zodat Hij ons persoonlijk zou leiden, omdat dit is hoe God ons bedoeld heeft om te zijn, met onze Echtgenoot als Zijn bruid die door het leven reist voordat ontmoeting met Hem van aangezicht tot aangezicht wanneer we deze aarde verlaten.

Als ik iets heb geleerd, is het dat God niet in een hokje kan worden gestopt, en als we het door doctrine proberen, zal Hij op bovennatuurlijke wijze uit deze beperkende mal breken en laten zien dat we ongelijk hebben. We waren hier getuige van in het leven van Jezus met Zijn wonderen, en zelfs wie Hij koos om te genezen - nooit genas Hij iemand twee keer op dezelfde manier: soms sprak Hij, soms spuugde Hij. Soms gebeurden wonderen ogenblikkelijk, en één keer duurde het twee keer voordat Jezus zag dat de blinde man kon zien. Nogmaals, wat Hij ons liet zien, is dat we Hem of Zijn kracht nooit in een hokje kunnen stoppen of Hem echt kunnen doorgronden. In plaats daarvan heeft Hij ons ontworpen om die inspanning en tijd te besteden aan het drukken van ons hart en ons leven in de richting van Zijn - waar we vrij zullen zijn van zorgen, verwondering en piekeren - als Zijn liefhebbende bruid, onze Bruidegom voor alles vertrouwend, hand in hand wandelend, of ons door Hem te laten dragen als het moeilijk wordt of als we moe zijn.

“Vertrouw op de Here met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet. Ken Hem in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken.” (Spreuken 3:5-6). Deze vers betekent dat alleen al door te 'erkennen' dat Hij naast je staat, zonder enig smeken of smeken of weeklagen, Hij je langs het rechte pad zal leiden terwijl je je toekomst tegemoet gaat.

Over je toekomst gesproken, velen van jullie hopen misschien nog steeds dat je ooit kinderen zult krijgen, terwijl je in paniek raakt terwijl je je biologische klok ziet tikken, zelfs sneller naarmate je de 30 of 40 jaar nadert. Op dit moment vraagt ​​Hij jou: “Zie, Ik, de Here, ben de God van al wat leeft; zou voor Mij iets te wonderlijk zijn?” (Jeremia 32:27). Zult u Hem antwoorden: “Ach, Here Here, zie, Gij hebt de hemel en de aarde gemaakt door uw grote kracht en uw uitgestrekte arm; niets zou te wonderlijk zijn voor U”! (Jeremia 32:17), of kies je ervoor om in wanhoop te verschrompelen of een soort door mensen gemaakte oplossing te zoeken? Als wijzere vrouw weet ik dat 'Kracht en luister is haar [jouw] gewaad, de komende dag [je zal nu] lacht zij toe.' (Spreuken 31:25).

Als het jouw zorg niet is om in de toekomst kinderen te krijgen, maar je zich in een vergelijkbare situatie als de mijne bevindt, kan je dan eerlijk zeggen dat, ook al weet je dat Hij de hemel en de aarde schiep met Zijn grote kracht en uitgestrekte arm, jouw verlangens nu voor een aardse echtgenoot onmogelijk is voor Hem te hanteren??

Dus wat doe je nu, in de tussentijd, als je aan het wachten bent?

Dierbare, denk aan het hoofdstuk "Verlangen naar Wie?" terug in mijn eerste boek Het Vinden van Jouw Overvloedige Leven, toen het bewijs leverde dat achter de Heer aan rennen zou betekenen dat geluk je achterna zou rennen? Het is nu meer dan ooit waar, lieve bruid. Wat ook waar is, is dat als je de Heer eenmaal achtervolgt en Hij je Hem laat vangen, zijn liefde alles zal veranderen, alles. Want er is niemand zoals Hij, nee, niet in deze hele grote wereld.

Mijn liefste, nogmaals, je Geliefde zit op gebogen knieën, Hij biedt Zijn liefde en al het goede aan, terwijl Hij om je hand vraagt ​​om Zijn geliefde bruid te worden. Het is mijn verlangen, mijn ultieme passie en levensmissie dat je Hem zult antwoorden met deze woorden, zeg het hem lief. . .

Van mijn geliefde ben ik en van mij is mijn geliefde. . .daar vond ik mijn zielsbeminde. Ik greep hem vast en wilde hem niet loslaten....

Toen ik Hem vond van wie mijn ziel houdt; Ik hield Hem vast en wilde hem niet laten gaan. . . Dat ik bezwijm van liefde.

— Hooglied 3:2–4; 5:8