Hoofdstuk 13 “Die Stemmen”

Is er iemand van ons die zich niet heeft laten leiden door wat andere mensen tegen ons hebben gezegd? Ik betwijfel of iemand van ons zo goed onderlegd en dicht genoeg bij de Heer is dat wat er tegen of over ons wordt gezegd, absoluut geen effect heeft op hoe we ons voelen of wat we uiteindelijk doen als gevolg van de mening van andere mensen.

Je hebt misschien een moeder of vader, baas of echtgenoot, of zelfs ex-baas of ex-man wiens woorden voortdurend je geest bombarderen en je ziel onrust bezorgen. Om de een of andere onbekende reden omarmen we automatisch kwetsende woorden en kiezen we ervoor om ze te geloven, zelfs als de persoon later terugkomt om te zeggen wat ze hebben gezegd. Mensen flappen er vaak snijdende woorden uit als ze gekwetst of gefrustreerd zijn. Helaas, omdat we geloven dat ze meenden wat ze zeiden, kiezen we ervoor om vast te houden aan wat ons onvermijdelijk zwaar maakt en onze vreugde steelt. Wat is de remedie?

Wonden die etterden

Jaren geleden zat ik midden in zo'n vreselijke spirituele strijd die diep verankerd was in mijn huwelijk. Mijn man (destijds) worstelde (zoals altijd) met eigenwaarde. Wanneer iemand die je kent of van wie je houdt worstelt met dit probleem van zich niet waardig voelen, wordt het vaak verholpen doordat die persoon jou (en andere mensen) schaamteloos naar beneden haalt om zich beter te voelen over zichzelf.

Voor wat de zoveelste keer leek, liet mijn man me bijna een uur lang zitten en veroordeelde me omdat ik het boek Een Wijze Vrouw,  waaruit ik lesgaf, niet volgde en wat de groep vrouwen die ik les gaf zou denken als ze me echt kenden. Het was na die zoveelste keer dat ik eindelijk wat hij zei bij de Heer bracht en Hem vroeg of het waar was. Ik had nooit de geldigheid ervan in twijfel getrokken, gewoon in de veronderstelling dat mijn man gelijk had. Wauw, had ik het mis. Wat ik hoorde was totaal anders en het veranderde letterlijk mijn leven. Het hielp om de woorden die normaal gesproken keer op keer in mijn eigen hoofd zouden worden herhaald, het zwijgen op te leggen, waardoor ik begon te twijfelen of ik echt andere vrouwen moest dienen.

Je weet, mijn liefste, dat wanneer we de waarheid horen, het altijd de leugens het zwijgen oplegt. Daarom moeten we alles wat we horen (vooral een slecht bericht over onszelf) naar de Heer brengen en er met Hem over praten - niet wachten tot het onmetelijke schade heeft aangericht, maar meteen, onmiddellijk. De waarheid is dat we weten dat het geworteld is in de vijand die er zijn missie van heeft gemaakt om ons te stelen, te doden en te vernietigen - dus ons het gevoel geven dat we waardeloos en onwaardig zijn, zit in zijn stuurhut, toch? Dus gebruikt hij degenen die hij al heeft verwond en tot slaaf gemaakt, laat ze onaardige en snijdende woorden uitspugen, hij voedt ze voortdurend, en dan luisteren we - en kiezen ervoor om leugens als waarheid te geloven. “Weet gij niet, dat gij hem, in wiens dienst gij u stelt als slaven ter gehoorzaamheid, ook moet gehoorzamen als slaven, hetzij dan van de zonde tot de dood, hetzij van de gehoorzaamheid tot gerechtigheid?” (Romeinen 6:16).

Dus waarom blijven we spelen in dit web van vernietiging als onze Geliefde er gewoon naar verlangt om ons genadig te zijn? Aangezien bijna alles wat er wordt gezegd dat ons pijn doet, in feite geworteld is in de diepe pijn van die andere persoon.

Wat de Heer die dag deed was zo kostbaar, iets wat ik nooit ben vergeten. Hij vroeg me een voor een of ik een hoofdstuk volgde, te beginnen met het laatste hoofdstuk van het werkboek van de Wijze Vrouw. Hij vroeg me of ik volgde wat er stond over het lesgeven aan mijn eigen kinderen. Ik moest schaapachtig antwoorden: "Ja." Het volgende was of ik de Heer al dan niet mijn vruchtbaarheid toevertrouwde, toen Hij me eraan herinnerde dat ik zelfs twee keer de dood had geriskeerd door de dokters niet te volgen (die zouden zijn gesprongen om een ​​hysterectomie te doen toen ik bloedde). Ik antwoordde nogmaals: "Ja". Eén voor één bleef hij me vragen stellen over elk hoofdstuk, totdat hij me vroeg of hij mijn eerste liefde was (hoofdstuk 2). Natuurlijk vond ik het geweldig om te zeggen: "Oh ja !!" Vervolgens eindigde hij met de vraag: "Waar is je leven (en huis) gebouwd Michele?" Ik moest antwoorden: “Op jou en jij alleen! Mijn steen."

Beste bruid, vanaf het moment dat ik de waarheid hoorde, dat moment, werden al die afschuwelijke veroordelende stemmen in mijn hoofd tot zwijgen gebracht. Ja, de beschuldigingen gingen echt door, maar slechts voor een korte tijd, en ik geloof dat het komt omdat het me niet langer raakte of van streek maakte. In feite, in plaats van me slecht te voelen of me te schamen, toen hij me neerzette, voelde ik alleen maar medeleven. Wat vreselijk voor iedereen die de behoefte voelt om iemand anders naar beneden te halen, allemaal omdat hij zich zo slecht voelt over zichzelf.

Terugkijkend is het eigenlijk niet zo verwonderlijk, want op dat moment waren we bijna aan het einde van ons huwelijk en ik wist natuurlijk niet dat hij erg bezig was met overspel. Dus als predikant ben ik er zeker van dat de vijand hem bombardeerde met allerlei soorten veroordeling en schaamte - hem wegrukkend. Helaas, zoals het in de hele kerk is, is hem nooit geleerd om deze "negatieve" emoties naar de Heer te brengen en Hem om de waarheid te vragen. Als hij dat had gedaan, zou hij zich misschien veroordeeld hebben gevoeld door zijn zonde, terwijl hij tegelijkertijd Zijn enorme liefde voelde. Ik geloof dat dit ieder van ons uit de diepste zonden kan halen en onze wonden kan genezen, Zijn liefde.

Epidemie

Beste bruid, ik weet dat ik niet de enige ben die met die negatieve stemmen leeft. Afgelopen week had ik het voorrecht om een ​​paar uur door te brengen met een van mijn geliefde WV-groepsleden, die ook een van onze kerkleiders is (en die vroeger onder mij werkte). Ze vertelde me dat terwijl ik nog in de kerk werkte, de vijand haar geest had gebombardeerd en haar had verteld dat als ik maar wist hoe ze werkelijk was, ik het onze senior pastor zou vertellen, met de suggestie dat hij haar zou vragen om af te treden van haar positie. Wauw, het lijkt erop dat dit een tactiek is die de vijand graag gebruikt - waarschijnlijk omdat het zo goed werkt!!

Kort daarna kreeg ik de zelfde soort e-mail van twee andere kerkleiders, waarin stond dat als ik echt wist hoe ze waren, ik niet met ze zou willen omgaan. En elke keer stond ik versteld. Kort daarna liet Hij me zien dat het hier niet alleen vrouwen zijn, maar dat het over de hele wereld hetzelfde is. Binnen een paar minuten na de landing in Afrika, terwijl ik wegreed van het vliegveld, wendde een van mijn langste en dierbaarste vrienden (en die ook een HHI-leider is die met Erin samenwerkt) zich tot mij, slaakte een diepe zucht en verzamelde toen al haar moed om bekennen, "hoe ze echt was." Ik luisterde, wetende dat deze bekentenis jarenlang achtergehouden was. Toen ze klaar was, kon ik alleen maar voorover leunen om haar te omhelzen en haar te vertellen dat ik met precies dezelfde dingen worstelde.

Lieve bruid, de waarheid is dat we allemaal met dezelfde dingen worstelen; is dat niet wat de bijbel zegt? 'Gij hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan. En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat gij boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat gij ertegen bestand zijt.” (1 Korinthiërs 10:13).

Om deze aanval van snijdende woorden die zo gewoon zijn geworden, te voorkomen, moeten we ook dit vers in gedachten houden - dat heeft me echt geholpen te onderscheiden of ik iets moet negeren of ter harte moet nemen. “Voorts, broeders, al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat;” (Filippenzen 4:8).

Dit betekent, alleen ALS wat er wordt gezegd is: eervol, juist, puur, lieflijk, het is waar (wat betekent dat we altijd moeten onthouden om naar Hem te gaan om te zien of het de waarheid is), en het moet ook iets zijn dat je God voor wilt prijzen. En als het niet al deze dingen zijn, laat het dan niet in je hart komen, want wat er ook gezegd wordt, het komt niet van Hem.

Gebruik elk gemeen woord ten goede, waardoor je de kans krijgt om diepere tijden met Hem door te brengen. Onthoud gewoon en maak er een gewoonte van om elke vraag die je hebt over wat dan ook, aan de Heer voor te leggen. Vraag Hem om je te laten weten wat Hij ervan vindt. Ga dan rustig zitten om te luisteren en voel je doordrenkt van Zijn liefde, die je kunt omkeren en uitstorten op iedereen om je heen.