★★★★★

~ Dena in Alabama

Dankbaarheidstherapie of medicatiegetuigenis

De afgelopen week hoorde ik iets alarmerends dat zeker bevestigt dat we een andere oplossing nodig hebben voor de groeiende epidemie van de lagen die naar dezelfde bron leiden. De christenen hebben op precies dezelfde manier te maken met angst, verdriet en depressie als mensen in de wereld.

De afgelopen twee jaar ben ik geschokt en gealarmeerd door het aantal ‘gelovigen’ waarvan ik heb gehoord dat ze psychotrope medicijnen gebruiken. Ik wist dat het niet goed was, maar tot afgelopen week had ik geen idee hoe vreselijk gevaarlijk en verslavend het bedoeld en ontworpen was.

Mijn zoon vertelde me dat zijn vader sinds het begin van de pandemische lockdown angstmedicatie slikte, maar toen hij daar vanaf probeerde te komen, merkte hij dat hij gewelddadig en boos werd en een overweldigend gevoel ervoer alsof hij gek werd. Terugkeren naar de dokter voor zijn oplossing was om hem over te zetten op iets sterkers en ongetwijfeld net zo verslavend of zelfs nog verslavender.

Is dit een oplossing? Volgen de wegen van de wereld ooit de waarheid en Gods wegen? We hebben ontdekt dat ZIJN weg smal is en dat weinigen hem vinden en nog veel minder mensen volgen Zijn smalle pad. Ik weet bijvoorbeeld dat het geen gemakkelijke beslissing is om tegen de massa in te gaan, maar willen we dat onze kinderen en kleinkinderen, of de uitgebreide familie, en alle andere mensen in onze gemeenschap nooit zullen weten dat er een andere manier IS, een ander pad dat ze kunnen inslaan? ? De enige manier voor hen om die weg te vinden, om de vrede te vinden die alle begrip te boven gaat en die ik heb leren kennen en omarmen, om ZIJN leiding te volgen, is door het voorbeeld voor hen te ZIJN om van te getuigen.

Voor zover ik weet, zijn mijn kinderen die getuige blijven van het pad dat ik heb gevolgd, het pad dat zij ook kiezen te volgen – in plaats van toe te geven aan de keuzes die hun vader heeft gemaakt. Ik hoop dat u wat ik heb gedeeld met uw hemelse Echtgenoot zult delen en Hem zult vragen u dezelfde belofte te doen die Hij mij liefdevol heeft gegeven. Vraag het Hem gewoon. Ga voor alles en nog wat naar Hem toe, volg niet de wegen van de wereld die op het eerste gezicht gemakkelijk lijken, maar tot vernietiging leiden. Kies het smalle pad, wees een van de weinigen en put kracht uit de herinnering aan waar u dit voor doet: uw gezin. Deel dit alstublieft met andere gelovigen om wie u geeft.

★★★★★

~ Erin Thiele

"Gevraagd om papieren te ondertekenen om mijn zus naar een psychiatrisch ziekenhuis te brengen !!" Getuigenis

Toen mijn oudere zus bij ons in de buurt kwam wonen, vonden we een begeleid wonen voor haar vlakbij. Ze was gelukkig en welvarend, niet langer verdrietig of depressief nadat ze het grootste deel van haar leven alleen had gewoond. Toen ik terugkeerde naar de VS nadat ik in Europa had gediend, kreeg ik een dringend telefoontje van de directeur van Levend Aanwezig, die me vertelde dat ik mijn zus zou moeten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis! Terwijl ik van Kansas City naar Ozark, Missouri terugreed naar ons huis, luisterde ik met bonkend hart naar de regisseur en stelde ik me allerlei gruweldaden voor die we allemaal op het nieuws hebben gezien en die in films worden weergegeven! Dus riep ik tot GOD om wijsheid. Ik vroeg de directrice meteen of mijn zus veranderingen in haar medicatie had, wetende dat ze regelmatig een arts bezocht. Ze zei: 'Ja, ze moest medicijnen tegen depressie toevoegen. “Ik vroeg waarom ze medicijnen tegen depressie kreeg voorgeschreven en ze zei: “Omdat ze zich begon te isoleren van de anderen… Alleen televisie kijken in haar slaapkamer.” Ik vertelde haar dat dat MIJN taak was. Ik zei tegen mijn zus dat ze naar haar natuurshows moest kijken in plaats van naar de gekke live televisieshows met allerlei vreemde uitbuitingen van buitenissig gedrag die haar gedrag beïnvloedden – wat er altijd in de televisiekamer te zien was. Toen ik daartoe werd aangezet, vroeg ik de directrice of zij alstublieft de bijwerkingen kon opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!! “Omdat ze zich begon te isoleren van de anderen… Alleen televisie kijken in haar slaapkamer.” Ik vertelde haar dat dit MIJN taak was. Ik zei tegen mijn zus dat ze naar haar natuurshows moest kijken in plaats van naar de gekke live televisieshows met allerlei vreemde uitbuitingen van buitenissig gedrag die haar gedrag beïnvloedden – wat er altijd in de televisiekamer te zien was. Toen ik daartoe werd aangezet, vroeg ik de directrice of zij alstublieft de bijwerkingen kon opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!! “Omdat ze zich begon te isoleren van de anderen… Alleen televisie kijken in haar slaapkamer.” Ik vertelde haar dat dit MIJN taak was. Ik zei tegen mijn zus dat ze naar haar natuurshows moest kijken in plaats van naar de gekke live televisieshows met allerlei vreemde uitbuitingen van buitenissig gedrag die haar gedrag beïnvloedden – wat er altijd in de televisiekamer te zien was. Toen ik daartoe werd aangezet, vroeg ik de directrice of zij alstublieft de bijwerkingen kon opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!! Ik zei tegen mijn zus dat ze naar haar natuurshows moest kijken in plaats van naar de gekke live televisieshows met allerlei vreemde uitbuitingen van buitenissig gedrag die haar gedrag beïnvloedden – wat er altijd in de televisiekamer te zien was. Toen ik daartoe werd aangezet, vroeg ik de directrice of zij alstublieft de bijwerkingen kon opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!! Ik zei tegen mijn zus dat ze naar haar natuurshows moest kijken in plaats van naar de gekke live televisieshows met allerlei vreemde uitbuitingen van buitenissig gedrag die haar gedrag beïnvloedden – wat er altijd in de televisiekamer te zien was. Toen ik daartoe werd aangezet, vroeg ik de directrice of zij alstublieft de bijwerkingen kon opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!! Ik vroeg de directeur of zij alstublieft de bijwerkingen wilde opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!! Ik vroeg de directeur of zij alstublieft de bijwerkingen wilde opzoeken van de medicijnen die mijn zus zojuist had voorgeschreven voor haar “depressie” (wat overigens helemaal geen depressie was). Ze belde me terug en las de lijst met allerlei werkelijk angstaanjagende bijwerkingen, waarvan er drie de reden waren dat mij werd gevraagd de papieren te ondertekenen om mijn zus in een psychiatrisch ziekenhuis op te nemen!!

De medicatie werd onmiddellijk stopgezet, samen met enkele significante bijwerkingen en onthoudingen, die werden verholpen door in principe dezelfde dankbaarheidstherapie te gebruiken als mijn zus. Ik begon haar elke dag te bellen en haar te vragen mij alle geweldige dingen te vertellen die er elke dag gebeurden. Toen we begonnen had ze NEE, NIETS om dankbaar voor te zijn! Dus begon ik haar VEEL dingen te vertellen waar ze dankbaar voor kon zijn: dat ze bij mij in de buurt woonde in plaats van bij onze andere zuster, zong in het kerkkoor, dat al haar maaltijden voor haar klaarstonden, dat haar was door iemand anders werd gedaan, en nog veel meer zegeningen die ze elke dag begon te reciteren en te tellen – als ze ging slapen en als ze wakker werd. Al snel stond ze weer bekend als de gelukkigste en vriendelijkste bewoner van haar woonzorg centrum!!