Wat Anderen van Mij Denken

"Keer terug naar de burcht, u, gevangenen die hoop hebt! Ook heden verkondig Ik: Ik zal u dubbel vergoeden, Z912

Ik wil beginnen met het prijzen van mijn Hemelse Echtgenoot voor Zijn immense goedheid, omdat Hij mij heeft laten zien dat Hij nog steeds de controle heeft en alles kan doen wat Hij kan, als wij simpelweg ophouden met op welke manier dan ook in te grijpen om dingen te laten gebeuren.

Vorig jaar hebben we voor de derde en vierde keer geprobeerd om van mijn hond, een langharige Duitse herder (heel mooi), nakomelingen te krijgen. Het is al jaren een wens van mijn hart. Hoewel ik nooit een fan was van honden in huis, heb ik deze hond met liefde omarmd. Mijn man wilde hem heel graag en hij kreeg hem als puppy toen hij een maand oud was, een jaar voordat we gingen trouwen. Ik heb hem toen verzorgd en sindsdien hou ik heel veel van hem. Al in het begin voelde ik dat de hond niet van mij hield, maar ik bad tot God om de hond van mij te laten houden en dat deed Hij!!! (Ik huil van ontroering als ik denk aan Zijn zachtaardigheid bij het vervullen van deze verzoeken die zo “dwaas” zijn) De hond ging meer van mij houden dan van mijn man, die zijn baas was. Hij is zo'n lieve, intelligente en verstandige hond. Ik heb nooit problemen met hem gehad. Hij is een zegen en daarom wilde ik dat hij nakomelingen zou nalaten. We moesten hem bij de oom van mijn man achterlaten, omdat zij een teefje van hetzelfde ras hadden. Dit was een kans om meer puppy's te krijgen. Dit was de tweede poging; Er was eerder een hond, maar de eigenaar van de hond was verdwenen.

Toen de mogelijkheid zich voordeed, bleek dat niet mogelijk. De ooms van mijn man zochten hulp bij de dierenarts, want dat was natuurlijk niet mogelijk. Ook dat lukte niet. Ze zeiden dat het kwam omdat hij maar ĂŠĂŠn testikel had en dat het heel moeilijk zou worden. Toen probeerden ze het nog een keer en de hond werd zwanger, maar bracht uiteindelijk een pup ter wereld. Die pup groeide zo hard dat ze er geen pup meer van kon krijgen en dus stierf. Dat heeft ons allemaal diep getroffen. Toen ik die dag naar mijn man zocht, zei hij tegen me:

—Gevangenen, ga nu naar het land waar redding is, want er is nog hoop! Ik beloof je nu dat ik je voor elke pijn die je hebt geleden, het dubbele zal geven . Z912

Na verloop van tijd dacht ik er niet meer over na en besloot ik om er, om het zo maar te zeggen, mee te stoppen. Ik aanvaardde dat het misschien niet Gods bedoeling was, en dat vond ik prima. Ik was erg verrast toen mijn man mij vorige vrijdag vertelde dat de hond aan het bevallen was. Ik was zeer verrast! Dat had ik helemaal niet verwacht! En ter ere van Zijn Naam waren er 10 puppy's! Dat is VEEL MEER dan het dubbele! Toen we stopten met ingrijpen en vervolgen gebeurde het. Het is ongetwijfeld een les voor mij op dit moment. Is het niet ontzettend lief dat Hij nu tegen mij zegt dat als Hij voor die "dwaze" begeerte zorgt, Hij nog grotere dingen zal doen met de pijnen die ons het meest kwellen?

Daarnaast ontwikkelde zich nog een andere situatie... mijn man schreef mij: "Waarom bel je mijn tante niet om te vragen hoe het met de puppy's gaat?" Ik heb daar niets op geantwoord, ik hield mijn mond en stelde hem op een vriendelijke manier meer vragen over de puppy's. Toen ik met mijn Geliefde sprak, vertelde ik hem dat ik niet met ze wilde praten, omdat ze me vragen zouden stellen over mijn AE en ik wilde niet liegen (hij heeft niemand verteld dat we uit elkaar zijn). Ik vertelde hem dat ik het gevoel had dat mijn AE hen wilde vertellen dat WIJ ALLEBEI besloten om uit elkaar te gaan, hoewel de waarheid is dat hij het besloot en ik me er niet mee bemoeide. Ik vertelde hem dat het me oneerlijk leek en dat ik niet wilde dat er over mij werd gezegd dat ik het daarmee eens was. Dat zou hetzelfde zijn als het eens zijn met alles wat daarbij hoort en het eens zijn met het kwaad. Voor mij is het feit dat ik met een glimlach tegen ze praat, alsof er niets aan de hand is, hetzelfde als hen vertellen dat wat mijn man doet, het juiste is en dat ik hem daarin steun. (Uiteindelijk gaat het erom dat ik het met mijn tegenstander eens ben, toch?)

—Liefste, waarom zou ik moeten accepteren wat hij zegt, dat “we allebei besloten hebben om uit elkaar te gaan”, dat laat mij in een kwaad daglicht staan, alsof ik akkoord ga met het kwaad doen…

—Ik wil dat het je meer uitmaakt wat ik van je denk dan wat anderen van je denken.

Hij deed me denken aan de tijd dat hij naar het kruis ging, toen hij allerlei vernederingen onderging en ervan beschuldigd werd een zondaar te zijn. De gedachte dat er over mij gezegd zou worden dat ik het eens was met die beslissing, maakte me van binnen defensief en boos, omdat ik niet wilde dat dat over mij gezegd zou worden. Dat gevoel was mijn waarschuwing voor het belang dat ik hechtte aan wat anderen van mij dachten en dat het mijn tijd was om mijn vlees te kruisigen en toe te staan ​​dat ik beschuldigd werd, of liever gezegd, dat mijn vlees zich ongemakkelijk zou voelen als ik het met hem eens zou zijn in het bijzijn van zijn familie.

Ik heb die test (van beschuldigd worden) vele malen herhaald. Normaal gesproken verdedig ik mezelf en probeer ik mijn eer te beschermen, maar op dit moment geloof ik dat mijn Geliefde mij leidt om de pogingen om mezelf te beschermen opzij te zetten en Hem de zorg voor mijn reputatie en mijn getuigenis te laten dragen. Daarom voel ik dat ik geroepen ben om het los te laten en HEM de leiding te laten nemen om anderen te laten zien wat goed en fout is ("want aan hun vruchten zul je hen kennen"), omdat het niet mijn taak is om anderen van zonde te overtuigen, maar die van Hem, en niets wat ik zeg zal verandering brengen, alleen Hij kan dat doen. Uiteindelijk stierf onze Geliefde aan het kruis en gaf zijn aanklagers wat zij wilden. Velen beseften later pas welk kwaad er was begaan. Hij is mijn voorbeeld en ik wil in Zijn voetsporen treden.

Dit werd voor mij bevestigd toen ik de boodschap van Michelle las op Eerste Paasdag: https://encouragingwomen.org/celebrating-the-easter-holiday-2/ waarin ze zegt:

En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen die overeenkomstig zijn voornemen geroepen zijn. Romeinen 8:28 En hoe lang u ook wacht, HIJ zal het ten goede bewerken.

Wees aardig en behulpzaam tegen iedereen!

Het voorbeeld dat de Heer, onze CE, ons heeft nagelaten, is om vriendelijk te zijn en toe te geven aan anderen, zelfs aan hen die ons pijn willen doen of kwaad willen doen.

….

Dus natuurlijk vroeg ik het hem, en hij zei meteen wijs: "Je hoeft niets te doen of te plannen. Glimlach gewoon, luister naar ze en zorg dat ze zich speciaal en geliefd voelen."

Het is mijn taak om liefde te geven. Dit moedigt mij aan om in Zijn voetsporen te treden en te stoppen met het beschermen van mezelf of het ‘leren’ aan anderen wat goed of slecht is. Ik ben hier al vaak in getrapt, en dit is mijn kans om voor deze test te slagen!

Met dit getuigenis moedig ik u aan om door te gaan met het overgeven van elk gebied van uw leven, in het vertrouwen dat Hij beter weet dan wijzelf hoe wij met ons hart en dat van uw familieleden moeten omgaan. Geef uw gevoelens over aan uw Hemelse Echtgenoot en laat Hem u de weg wijzen die u moet volgen. Wij kunnen onze gevoelens gebruiken als waarschuwing om een ​​moment van diepe intimiteit met onze Geliefde te beleven.

Wees gezegend!!

~ Anastasia Johnson MTR

1 dacht op “Wat Anderen van Mij Denken”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *