âOp de dag dat ik riep, hebt U mij verhoord; U hebt mij versterkt met kracht in mijn ziel.â Psalmen 138:3
Deze week was zwaar, ook al voel ik me gezegend, zoals ik al zei in de vorige getuigenis. Ik zie mijn Geliefde aan mijn zijde, die mij vasthoudt en mij zijn leiding en hulp geeft, zoals zijn woord zegt in
Psalm 138:3: "Op de dag dat ik riep, hebt U mij verhoord; U hebt mij versterkt met kracht in mijn ziel"
Deze week was zwaar, omdat ik je vertelde dat mijn zoon met zijn vader meeging. Ik wilde niet dat hij wegging, maar ik nam hem maandenlang mee naar mijn Geliefde en ik weet dat als dit gebeurde, het was omdat Hij het toeliet, maar ik ontken niet dat ik mijn zoon heel erg mis. Het is alsof ik het gevoel heb dat ik weer iets verlies, net als toen mijn echtgenoot vertrok. Zelfs nu doet het me om de een of andere reden niet pijn dat de echtgenoot kwam en vertrok, zoals het feit dat mijn zoon weg is. Ik heb ook bepaalde dingen moeten doormaken , hoewel mijn echtgenoot erg aardig is geweest, heeft hij mijn zoon veel verteld over deze situatie. In dit proces heeft hij mijn zoon zoveel verteld over de av (andere vrouw) en zijn broer, de zoon van de av, en dat ze bij hem woonde, net als ik. Ik voelde het in mij en mijn Geliefde had mij voorbereid op deze dag, hoewel het mij geen pijn doet om iets te weten wat ik al wist (nog niet over mijn echtgenoot), wat mij wel pijn doet, is dat mijn zoon dit meemaakt. Ook al vertelt hij mij dat het hem niet raakt, het is iets wat ik niet wilde dat zou gebeuren; maar mijn Geliefde heeft mij eraan herinnerd dat alles meewerkt ten goede en dat ik wacht op zijn redding dat Hij degene is die het hart van mijn zoon altijd in zijn handen heeft en dat Hij bepaalde dingen toestaat Zichzelf steeds meer te verheerlijken en ik begin naar Hem te kijken omdat ik zijn zorg voor ons zie waar ik mijn zoon hoor spreken over het woord van mijn Heer als de enige absolute waarheid en ik heb ook gerealiseerd dat het woord van mijn Geliefde dag na dag wordt vervuld waar Hij mij ooit vertelde dat Hij mijn verzorger, Metgezel, beschermer, mijn Vredevorst en meer zou zijn .... Ik zie dit zelfs in deze moeilijke tijden voor mijn hart waar Hij mijn Metgezel is tijdens de dagen dat ik alleen thuis ben als mijn andere kleintje op school is het als een nieuw stadium waarin ik Zijn Grote Liefde zie, ik zie Zijn begrip, ik voel Zijn knuffels en Zijn troost in de pijn die mij soms overvalt, het hebben van Zijn woord is wat alle leugens vernietigt en mijn hart gelukkig maakt door stemmen tot zwijgen te brengen die opkomen of willen opkomen gisterenmiddag werd ik hieraan herinnerd waar MattheĂźs 24 zegt âBlijf daarom waakzaam, want jullie weten niet op welke dag jullie Heer zal komen.â 43-44 Wees daarom ook jullie voorbereid, want de Mensenzoon zal komen op een uur waarop jullie hem het minst verwachten. (Waak en bid dat jullie niet in verzoeking komen.)
Hij vertelde me dat ik alert moet zijn en mezelf met Hem moet vullen, dat ik ervoor moet zorgen dat ik niet afdwaal van Zijn waarheid, dat ik waakzaam moet zijn en mezelf onophoudelijk moet voorbereiden, en dat verdriet me niet mag weerhouden om bij Hem te zijn. Met Hem ben je gelukkig, want ook al zijn er moeilijke momenten, in Hem zijn we sterk en draait alles om Zijn beloften en niet om wat we willen in woede en trots. Op Hem wachten is beter, want met Hem verandert alles ten goede. Mijn Geliefde is de Beste en moedigt ons aan om ons niet te laten overwinnen door het kwaad, maar integendeel alle kwaad te overwinnen met het Goede dat Hij in ons wil laten gebeuren. Hij wil ons troosten, dus laten we dat niet uit de weg gaan maar in Zijn armen vallen, want Hij is altijd bereid ons te sterken. Ik ben het bewijs hiervan en ieder van jullie ook. Wij zijn er zeker van dat Zijn Woord ons vertelt dat we niet moe moeten worden om het goede te doen, want op de juiste tijd zullen we oogsten als we niet opgeven. Alleen in Hem zijn we sterk. Ik hou heel veel van je, ik stuur je een dikke knuffel...
~ Lyna Peterson