💒 Herstel Huwelijk Getuigenis “Ik Heb het Gat Dieper Gegraven waar Ik Zelf in Belandde”💒

Mijn bekenden hebt Gij van mij verwijderd, Gij hebt mij tot een gruwel voor hen gemaakt; ik ben ingesloten, ik kan niet ontkomen. Psalm 88:9

Eldora, hoe is jouw Herstel Reis eigenlijk begonnen?

Sinds onze verkering heeft de Heer mij altijd verteld dat mijn aardse echtgenoot Dwaine een afgod in mijn hart was. Ik heb nooit aandacht aan hem besteed, ik was altijd afhankelijk van de genegenheid en acceptatie van een man. In de loop van ons huwelijk werd het duidelijker dat de Heer niet de Heer van mijn leven was, ook al had ik Hem al ontvangen. Dwaine probeerde mij altijd in alles te plezieren, maar ik was nooit tevreden. Hij riep ons op om als gezin te bidden en ik was altijd van streek, ik was rebels, arrogant en had een enorme trots. Dus beetje bij beetje verwoestte ik mijn huis in plaats van het te bouwen; het werd langzaam maar zeker vernietigd. Deze keer woonden we in het huis van mijn schoonmoeder. Ik dwong Dwaine een appartement te zoeken waar we alleen konden wonen, omdat ik het gevoel had dat hij mij mijn plaats als echtgenote bij zijn gezin niet zou geven en ik had het lef om hem te vertellen dat als hij dat niet deed, ik met rust zou vertrekken. Dit veroorzaakte zoveel ergernis in zijn hart dat het hem in de armen van de AV (andere vrouw) wierp.

We gingen alleen wonen en ik bleef omstreden. Ik was jaloers op Dwaine. Ik controleerde rekeningen, zijn telefoon als ik kon, zijn kleren; de auto, alles. Alles was reden tot wantrouwen. Ik had altijd al een wantrouwige geest. Ik wantrouwde alles en iedereen. Dit kwam doordat mijn vader mijn moeder ontrouw was en ik leerde een zeer goede onderzoeker te zijn, rekening houdend met het feit dat het een van de vaardigheden is die we als vrouwen al bezitten; door deze manier van leven te koesteren wordt het een levensstijl.

Op een ochtend kon ik niet slapen, dus ontgrendelde ik zijn mobiele telefoon en zag dat hij met een vrouw sprak. Hij begon al te zeggen dat het beter was om te vertrekken. Op dit punt viel ik uit elkaar, op zoek naar hulp van enkele heren die ons hadden meegenomen naar een huwelijks ontmoeting. Dwaine stemde ermee in om te gaan, maar hij had niet langer veel interesse in ons huwelijk. De  begeleiding  hielp een beetje om meer dingen samen te doen, maar de man vertelde ons dat Dwaine bij mij aan het verdrinken was en dat hij af en toe naar buiten moest gaan om iets alleen te doen, omdat het me stoorde als hij ging voetballen, zelfs met goede vrienden .

Daar begon een ander verhaal, hij ging naar werkfeesten waar hij nooit ging, hij ging niet zodat ik niet boos zou worden, omdat hij diep van binnen altijd al wilde gaan, nu voelde hij zich vrij om dat te doen. Hij begon bij zonsopgang dronken aan te komen, elke keer werd het meer en meer; en natuurlijk belde ik hem (maar hij nam niet op). Ik wachtte op hem als een politieagent achter de deur. Ik vertelde het hem meteen toen hij aankwam, maar de waarheid was dat ik erg bang was dat er iets met hem was gebeurd. Ik zocht overal advies, telkens als er iets gebeurde. Ik had de telefoon klaar om een ​​van de vele mensen te bellen die ik het vertelde. En ik nam hem mee naar elke huwelijksworkshop die er was, om hem de rede te laten inzien en mij te respecteren. Elke keer groef ik het gat dieper waar ik mezelf in belandde.

Nadat ik acht jaar getrouwd was, ontdekte ik dat Dwaine mij ongeveer twee jaar lang ontrouw was geweest, zonder dat hij keek. Ik opende zijn post en ontdekte een brief die de AV (andere vrouw) hem had gestuurd, waarin hij hem vergaf voor wat hij haar had aangedaan, omdat hij mij niet voor haar in de steek had gelaten. Ze schreef over alle details van hun relatie en ik las het allemaal, uiteraard zonder de wijsheid om op te geven wat ik vond, omdat de vijand dit in de toekomst zou gebruiken om mij te kwellen. Op dit punt zocht ik uiteraard advies, ik rende naar mijn pastors, een van hen zei onmiddellijk dat ik niets moest doen, je kunt er niet meer tegen, het beste is een scheiding; dat deden twee andere predikanten ook, zodat ze hopelijk snel gingen scheiden. De andere pastor vertelde mij te midden van alles waarvan hij gelooft dat God het kan herstellen.

Een vriend betaalde voor mij voor een  psycholoog . Hij was een andere predikant, hij gaf me wat advies, maar ik, heel heilig, kon niet begrijpen hoe hij me dat vertelde. Ik was zo religieus dat ik niet kon accepteren wat hij me vertelde. Nu begrijp ik dat hij verwees naar de principes die we hier in de bediening leren, in het Woord van God, zoals het niet weerstaan ​​van het kwaad, maar ik kon het niet begrijpen.

Ik weet niet hoe ik de pdf van het boek “Hoe God Jouw Huwelijk Kan en \Wilt Herstellen” vond. Ik begon het te lezen, maar ik dacht letterlijk: deze dame is gek, niemand kan dit. Mijn hart was niet gebroken. Op dat moment was Dwaine een boek aan het lezen over de vrijheid van vergeving, maar we hielden geen van beiden vol met lezen en elke dag zonken we dieper weg. Natuurlijk was ik op zoek naar meer adviseurs. Op een dag kwam er een stel naar ons huis, volgens mijn idee om Dwaine van gedachten te laten veranderen over het feit dat hij niet van huis zou gaan. Dit maakte hem alleen maar nog harder. Op ons 9-jarig jubileum nodigden mijn zwager en mijn schoonmoeder ons uit voor een strandwandeling. Dwaine wilde niet mee, dus ging ik met mijn zoon mee. Terwijl ik onderweg was, schreef ik hem een ​​jubileumbericht, waarop hij alleen maar bedankte.

Onderweg sprak de Heer tot mij: “Hoe draagt ​​een zaad vrucht? -Het moet sterven, zei ik tegen hem. Hij zei tegen mij: Realiseert je je dat jouw huwelijk op sterven ligt? – Ik zei: Ja”. Toen ik alleen aan zee was, was ik alleen met Hem en Hij sprak opnieuw tegen mij: “Hoeveel maanden duurt een kind in de baarmoeder? – Negen maanden, antwoordde ik. Hij vertelde me: je gaat bevallen “. Daar kon ik het citaat uit Job 42:5 begrijpen: “Ik had van je gehoord, maar nu zien mijn ogen je.” Ik voelde hem zo dicht bij mij, mijn prachtige HH (Hemelse Echtgenoot) bereidde mijn hart voor.

Op dat moment was Dwaine de scheiding aan het opstellen bij de advocaat. De volgende dag kwam het en hij gaf het aan mij. Ik zakte in elkaar, maar bleef kalm en zei tegen hem: op dit moment heb ik hier geen zin in, ik zie hem volgend jaar wel.

Tijdens de decembervakantie verdween hij vier dagen. Toen hij aankwam, vertelde ik hem dat ik deze situatie niet langer aankon en dat ik na Kerstmis moest vertrekken. Zo vertrok hij, we brachten het einde van het jaar ieder voor zich door en mijn zoon begreep het niet. Ik brak zijn hart omdat ik hem liet inzien dat het zijn vader was die weg wilde en dat hij niet meer van mij hield, wat een grote fout. Volgens mij was ik van het probleem af, maar het was hier dat mijn echte gebrokenheid begon.

Hoe heeft God jouw situatie veranderd, Eldora, terwijl je Hem met heel je hart zocht?

Ik ben naar de rechtbank gegaan om informatie te vragen over alimentatie. Er begon een oorlog omdat in deze situaties overal mensen verschijnen die willen helpen, om ons te verdedigen tegen onze slechte echtgenoten omdat we vrouwen zijn. De advocaat vertelde me dat hij dit ontwerp van scheiding niet zou accepteren, omdat het mij volkomen schade berokkende. Dwaine wilde niets erkennen en de waarheid is dat we niets hebben om voor te vechten, er was maar één auto, maar die hebben ze niet aangegeven en hij wilde mij geen kinderbijslag geven. Wat hij voor mijn zoon betaalde, was net genoeg om het vervoer naar school te betalen. Kortom, het was oneerlijk, en ik was nog steeds stom om om hulp te vragen en de vijand stuurde me meer mensen die wilden helpen dan om de scheiding te ondertekenen.

Moe op een vrijdag vertelde ik hem dat ik ga tekenen, de advocaat vertelde me dat dat niet kan omdat er geen weg meer terug is, het is ongunstig voor je. Toen ik het aan Dwaine vertelde werd hij woedend en zei dat hij er genoeg van had, dat er al 5 concepten waren dat hij niets anders ging doen. Daarom spraken we af om er een tijdje niet meer over te praten. Die nacht kon ik niet slapen en ik zei tegen de Heer: ik heb overal hulp gezocht om Dwaine niet te verlaten, maar ik heb je niet gevraagd of er nog hoop is en ik heb op internet gezocht naar ‘Huwelijk Herstel’ en ging naar de Facebook-pagina, waar ze naar het boek verwezen. Ik zocht ernaar en het stond op mijn telefoon. Download de app en luister ernaar in 3 dagen. Ik was geschokt, en hoofdstuk 6 brak me volledig, vanwege mijn ruzie vernietigde ik mijn huwelijk en duwde mijn man weg. Zoals Psalm 88:9 zegt: “Hij heeft mijn kennissen van mij weggenomen; Hij heeft mij tot een gruwel voor hen gemaakt; ik ben opgesloten en ik kan er niet uit.” En Psalm 88:19 “Hij heeft vriend en metgezel van mij verwijderd, en mijn kennissen heeft hij in duisternis geplaatst.”

Maar het was wat de Heer toestond, zodat mijn verharde hart zich aan Hem zou overgeven, Hem zou herkennen en Hem de eigenaar van mijn hart zou maken. Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik naar het boek heb geluisterd, ik luister er nog steeds af en toe naar, zodat ik het niet vergeet. Elke dag ging ik meer kapot.

De Heer heeft mij snel gered. Het was 1 maand geleden dat mijn man vertrok. Ik begon de principes toe te passen en de Heer elke dag meer te zoeken. Binnen vijftien dagen begon ik veranderingen in Dwaine te zien, hij begon beetje bij beetje dichterbij te komen. Hij belde al wat meer, het ene weekend zocht hij mij privé, daarna elke maand, daarna elke week tot de dag dat God Dwaine thuisbracht. Zijn hart ontdooide beetje bij beetje. Hij nodigde mij uit om tijd met hem door te brengen in zijn appartement. Het was een hele leuke tijd, er waren dingen die we nog nooit hadden gedaan.

Iets heel fijns is dat de Heer op veel vlakken vrijheid in mijn leven heeft gebracht, ieder weekend genas Hij mij ergens van, of ging ik Hem iets geven. Een weekend ging ik naar het gebied van mijn emoties, de relatie met mijn leeftijdsgenoten, kindersituaties, een weekend werd ik zo ziek dat ik dacht dat het Covid 19 was, maar hij liet me begrijpen dat zijn Woord in alles effectief is. Ik bad voor mijn lichaam en de ontsteking die ik in mijn nek voelde verdween, de volgende dag werden de lymfeklieren die ik had verwijderd. Het laatste wat hij me liet zien was mijn kindertijd. Kortom, Hij blijft in mijn leven werken.

Welke principes, uit Gods Woord (of via onze bronnen), heeft de Heer jou tijdens deze beproeving geleerd, Eldora?

Wat mij het meeste heeft gekost en wat ik nog steeds moet onthouden is  loslaten  en dat is het krachtigste, de Heer ondersteunt het. Wees voor niets afhankelijk van onze aardse echtgenoot, vraag onze HH voor alles. Hij is trouw, ik heb veel getuigenissen van dingen die ik hem heb gevraagd en hij antwoordt mij onmiddellijk, soms binnen 10 minuten, andere keren in dagen, maar dat doet hij wel laat mij niet in de steek, soms zijn het zulke kleine dingen, maar Hij is mooi en vervult de diepste verlangens van het hart.

Natuurlijk is het in het begin verwarrend om de Heer als Hemelse Echtgenoot te vinden, maar hoe meer je naar Hem zoekt, hoe meer Hij ons alles wordt. Vandaag is Hij mijn alles, we kunnen op Hem vertrouwen en de omstandigheden brengen ons niet in beweging, want Hij is onze rots, onze kracht en in tijden van pijn troost en sterkt Hij ons.

Laat de kerk vrij. Ik begreep dat de geestelijk leider mijn man Dwaine was, en niet ik. Daarom ging alles mis, omdat ik zijn plaats in beslag nam en ik blijf bidden tot de Heer om hem op te richten.

Tienden betalen aan ons pakhuis, dit kostte me wat, uit angst om geld uit mijn land te sturen, maar toen ik er eenmaal mee begon, voelde ik vrijheid en vertrouwen, de ramen van de hemel gingen letterlijk voor mij open. Het heeft mij aan niets ontbroken en de Heer heeft de verlangens van mijn hart ingewilligd, Hij heeft ervoor gezorgd mij in overvloed te geven, het ontbreekt mij aan niets en nu Dwaine thuis is, geeft Hij mij nog meer, wat werd ingehouden, ontvang ik. Ik geef tienden aan RMI (Restore Ministries International).

Bid Psalm 9:6 “de vijanden zijn weg – eeuwige puinhopen –, want steden hebt Gij verwoest, zelfs hun gedachtenis is vergaan.” vraag de Heer om de slechte herinneringen uit de herinnering van onze aardse echtgenoot te verwijderen en ze in aangename herinneringen te veranderen, in feite ook omdat de herinnering aan de AV is gewist. Ik praat niet over de situatie, en praat er ook niet met Dwaine over.

Wat waren de moeilijkste tijden waar God je doorheen heeft geholpen, Eldora?

Nou ja, alles was destijds erg moeilijk. Maar op dit moment voel ik het meest in mijn hart toen Dwaine mijn zoon meenam naar AV. Het was erg moeilijk omdat het een gevoel is dat ze op alle mogelijke manieren jouw plaats willen innemen. Ik moest hem laten gaan, mijn zoon aan de Heer geven en erop vertrouwen dat wat Hij toestond voor ons bestwil was. Toen ik hoorde dat Dwaine tegen mijn zoon zei dat je moeder en ik het recht hebben om andere partners te hebben, was het moeilijk.

Luisterend naar Dwaine die me vertelde dat ik heel veel van je hou, maar ik hou van de AV, een meisje dat 13 jaar jonger is dan ik, het was in alle opzichten een hevig gevecht, mijn geest werd gebombardeerd met veel gedachten, maar mijn HM (Hemelse Man) herinnerde me eraan hoe speciaal ik ben en dat ik in zijn aanwezigheid nog meer genade ontvang, wat me aantrekkelijk maakt, niet vanwege de buitenkant, maar vanwege wat hij me van binnen geeft, wat me uiterlijk aangenaam maakt. Dwaine zien uitgaan en tijd doorbrengen met zijn vrienden, geld uitgeven met andere mensen, maar vandaag vertelt hij me dat hij zich na de vakantie verdrietig voelde.

Eldora, wat was het ‘keerpunt’ van je herstel?

Toen de scheiding werd getekend, was ik erg blij omdat ik wist dat de Heer aan het werk was en dat als Hij het toestond, dit was omdat Hij mij meer wilde geven. Welnu, die dag stond ik vroeg op, ik was bij Hem aanbiddend, voordat ik wegging, vroeg ik Hem om mij een woord te zeggen en Hij gaf mij Spreuken 16:33 “Er wordt veel op tafel geworpen, maar het oordeel komt van de Heer”

Mijn hart ging vol vertrouwen naar Hem toe, met vreugde en vrede voelde ik dat ik het verleden achter me liet. Toen ik bij Dwaine’s kantoor aankwam, keek iedereen naar ons, en ik was blij. Dwaine vroeg me waarom ik zo blij ben, waar ga je zo mooi heen, waarom heb ik mijn make-up op gedaan, mijn hakken aangetrokken. Hij dacht dat ik bij iemand anders zou zijn.

Toen ik terugkwam, was ik aan het zingen en bedankte ik mijn dierbare HM, omdat Lofprijzing mij veel troost, ik voel meer liefde voor Hem. Nou, in het weekend kwam Dwaine mijn zoon opzoeken en wilde intiem zijn, toen ik hem afwees en hem vertelde dat we niet getrouwd waren, zei hij bijna iets en zei dat het er niet toe deed. Het verdriet was echt van zijn gezicht af te lezen. Er ging anderhalve maand voorbij en hij zei tegen mij: Je ziet dat er iets is gebeurd, je moet opnieuw tekenen omdat de advocaat vergeten is een clausule op te nemen en de rechter de scheiding heeft afgewezen. Ik raakte destijds van streek omdat ik zei dat ik hetzelfde opnieuw moest doen, maar de Heer gaf me vrede en ik vertelde hem dat het goed met me ging. De dag dat we hadden afgesproken om te gaan, arriveerde hij niet op de plek waar we hadden afgesproken, dus deed ik een boodschap en ging terug naar mijn huis.

Een paar dagen later vertelde Dwaine me opnieuw, er is iets gebeurd, de advocaat stierf… Ik kon het niet geloven omdat ze nog heel jong was, dus vertelde hij me: dat zij de moeder van het meisje was (zij was haar assistent), de dame was ziek en haar dochter zei tegen hem: teken de papieren, want mijn moeder kan elk moment sterven, en gaf hem geen tijd. Ik zei: En wat ga je doen? En hij zei tegen mij: niets, laat het zo blijven.

Op dat moment begreep hij, hoewel hij het niet herkende, dat God de scheiding niet wilde en werd het document nietig verklaard.

Vertel ons HOE het gebeurde, Eldora? Is Dwaine zojuist door de voordeur binnengelopen? Eldora, had je het vermoeden of kon je vertellen dat je op het punt stond hersteld te worden?

Op een zondag vertelde Dwaine me dat hij al het afval uit zijn kamer zette. ’s Avonds schreef hij me zoals hij bijna altijd deed. We praatten ’s nachts als twee vrienden. Hij vertelde mij dat hij de relatie met de AV al had beëindigd en dat zij geen toekomst meer hadden. Dat weekend kwam hij niet naar onze zoon omdat hij verkouden was, maar ook omdat de AV haar spullen kwam ophalen. Bij zonsopgang zei hij tegen mij: “Als ik ga, accepteer je mij”. Ik begreep dat hij al naar huis wilde komen, dus zei ik ja. De waarheid is dat ik een beetje zenuwachtig was. Ik vroeg de Heer om een ​​woord en Hij gaf mij Jesaja 30. Ik begreep het niet goed, maar ik bedankte hem en bad toen hij arriveerde. Het duurde een tijdje voordat Dwaine arriveerde en toen hij dat deed, kwam hij helemaal vies en met gescheurde kleren aan. Hij was gecrasht op mijn nieuwe motorfiets (ik had hem geleend omdat ik nog steeds geen rijbewijs heb), hij kwam zonder schoenen, helemaal bekrast, huilend, hij vertelde me dat hij mij achterliet om de fiets te repareren, omdat hij dat had gedaan. Toen hij uitstapte wankelde hij heen en weer, alleen God redde hem van de dood. Het leken alleen maar krassen, maar het was ingewikkeld. Omdat het zo slecht met hem ging, vroeg hij mij thuis te blijven, de volgende dag bracht ik hem naar het ziekenhuis en daar begonnen de tests. Op de vijfde dag dat hij in het ziekenhuis werd opgenomen, bleef hij 12 dagen in het ziekenhuis met een bacterie en het risico zijn been te verliezen of de bacterie door zijn lichaam te verspreiden. Daar zag hij de hand van God en de Heer begon hem aan te raken. Toen hij thuiskwam uit het ziekenhuis, omhelsde hij mijn zoon en mij en huilde, terwijl hij zei dat hij ons erg had gemist en dat hij gewoon hier wilde zijn.

Ik dacht er eerst altijd over na, omdat ik zag dat door het toepassen van de principes alles heel snel ging. De Heer werkte, maar ik werd ongerust, totdat ik begreep dat de Heer op zijn tijd en in zijn eigen tempo werkt. Ik kon niet verwachten dat de Heer het van de ene op de andere dag zou doen, terwijl het zo lang duurt om jou te vernietigen. Hij moest de tijd nemen om ons allebei te herstellen. En ik gaf hem mijn verlangen naar herstel. Het proces duurde een jaar en acht maanden. In eerste instantie leek het veel, maar nu zie ik dat het niets was. Maar sinds ik begon te voelen dat mijn HE (Hemelse Echtgenoot) mij ertoe bracht te geloven dat de tijd nabij was, en te geloven ondanks wat ik zag.

Vandaag is Dwaine thuis en ik moet nog steeds geloven dat de Heer het deed omdat hij niet al zijn spullen heeft meegenomen en nog steeds voor het andere appartement betaalt, maar hij is hier, hij zegt dat hij zich geliefd, gewaardeerd en geaccepteerd voelt. Heel vaak bedankt hij mij voor alles wat ik voor hem heb gedaan, voor de genade en liefde van mijn dierbare Heer, omdat ik dat in mijn kracht niet kon. Het was een moeilijke reis. De zusters zeggen dat we moeten profiteren van de tijd voordat God hen thuisbrengt, omdat alles verandert en we niet weten in welke toestand ze zullen aankomen.

In mijn geval was het helemaal niet gemakkelijk, omdat ik hem met alles moest helpen. Ik heb Dwaine 7 dagen per week, 24 uur per dag. In eerste instantie voelde ik mij overweldigd omdat ik niet goed kon bidden, maar ik vroeg mijn HM om een ​​strategie om dat te doen en hij gaf die aan mij. Op hetzelfde moment dat ik hem vroeg: Hij deed het. Hij veranderde het schema van Dwayne’s therapieën. Mijn HH is te goed.

Zou je een van onze hulpmiddelen in het bijzonder aanbevelen die je hebben geholpen, Eldora?

Ik raad alles aan, begin met het boek Hoe God Jouw Huwelijk Kan en Wilt Herstellen, de online cursussen en de video’s Wees Bemoedigd zijn erg nuttig. De herstelde huwelijksgetuigenissen geven hoop: als God het zo vaak met andere vrouwen heeft gedaan, kan hij het ook met mij doen, hij deed het met mij en hij zal het met jou doen.

Ik blijf de video’s Bemoedigd bekijken omdat God mij herinnert aan details die ik vergeten ben en zij mij helpen in dit nieuwe proces. Dagelijkse overdenkingen, het lezen van Psalmen en Spreuken zoals aanbevolen door de bediening, en het maken van 3×5 kaarten omdat we in tijden van crisis het woord bij de hand hebben en de Heilige Geest ons vrede geeft.

Zou jij geïnteresseerd zijn om andere vrouwen te bemoedigen, Eldora?

Ja natuurlijk.

Hoe dan ook, Eldora, wat voor soort bemoediging zou je vrouwen willen nalaten, tot slot?

Heb een groot geloof en verlies de hoop niet. Als de Heer jou tot deze bediening heeft gebracht en jou op dit pad van herstel heeft geroepen en de hoop in jouw hart heeft gelegd dat Hij het kan doen, blijf dan standvastig geloven alleen in Hem, niet in wat je ziet of wat ze tegen je zeggen, luister gewoon naar de Heer. Zoek geen advies, alleen het advies van de Heer, Hij is trouw en rechtvaardig en zal je niet teleurstellen. Moge de Heer jouw alles zijn, jouw grootste schat en verlangen naar elke dag.

Wil je bemoedigd en op de hoogte blijven van de laatste berichten die er zijn geplaatst abonneer je dan op onze nieuwsbrief 📥.