wLL5 “Bedekken”

Vorige week hebben we jullie allemaal bemoedigd om af te zien van worstelen of lijden of proberen je gevoelens onder controle te houden en in plaats daarvan elk van deze negatieve gevoelens naar de Heer, je Echtgenoot, te brengen.

Hoe velen van jullie begonnen te voelen dat Hij vlak naast je zat? Hoevelen van jullie beseften dat Hij geduldig wacht om Zijn waarheid over liefde, vergeving en prachtige plannen die Hij voor jullie toekomst heeft uit te spreken – als je zo wijselijk alles bij Hem brengt?

Dit is belangrijk omdat het is wanneer vrouwen onwetend zijn over hoe ze echte genezing kunnen ervaren, wanneer ze zullen proberen zichzelf op andere manieren te medicineren om de pijn te verzachten.

Jeremia 8:22  —
“Is er geen balsem in Gilead, of is daar geen heelmeester? Want waarom is de wond van de dochter mijns volks niet geheeld? [Omdat haar mensen niet langer genoten van de aanwezigheid van de Grote Geneesheer!]”

Wat de meeste 'goede' mensen doen om onze negatieve gevoelens te elimineren, is door middel van werken, wat simpelweg een pleister (of verband) op onze emotionele wonden plaatst. Een verband helpt ons om de verwonding niet meer  te zien en stelt ons in staat om goed werk te verrichten om ons te helpen "goed te maken" wat we verkeerd hebben gedaan. Vaak, als het zo doorgaat, beginnen we onze werken uit te breiden en al snel zijn we gewoon 'religieus' en zorgen we ervoor dat we iedereen laten weten wat we hebben gedaan of doen dat religieus juist is.

Ik geef je een recent voorbeeld. Niet dat we een van onze predikanten daadwerkelijk hebben gezien of gekend die had "gezondigd", maar haar gedrag suggereerde dat er iets  was gebeurd. Wat ons opviel waren bloemrijke, pluizige lovende woorden waarvan we konden voelen dat ze leeg waren. Al snel verdubbelde ze niet alleen haar 'tienden', maar zorgde ze er ook voor dat ze er bij elke gelegenheid commentaar op schreef en plaatste. Vervolgens kondigde ze aan dat ze aan het vasten was, niet slechts één keer, maar overal met iedereen.

Laat me even stoppen en uitleggen dat zij het ook niet begreep, dat als je verdubbelt wat je tiende geeft, het geen tiende meer is, maar een tiende  en  offerande. Omdat het woord tiende 10% betekent, dus alles daarboven wordt jouw gift.

Zoals je je herinnert, lees je in Maleachi 3:8–10: “Mag een mens God beroven? Toch berooft gij Mij. En dan zegt gij: Waarin beroven wij U? In de tienden en de heffing. Met de vloek zijt gij vervloekt, en Mij berooft gij, gij volk in zijn geheel.”

Dus ja, het is fantastisch om meer terug te geven aan de Heer, door niet alleen je tiende te geven, maar ook een offer. Maar het gaat om de reden waarom geef je. Het is altijd  de reden waarom  we iets doen dat er toe doet, want waarom we iets doen is een weerspiegeling van wat er in ons hart omgaat.

Ook het vasten moet privé gebeuren, tussen jou en de Heer, zoals er staat in  Mattheüs 6:16-18 .

Toch was elk van deze situaties niet waar we ons zorgen over maakten, omdat het allemaal slechts  symptomen waren  van wat ze probeerde te verbergen en waar ze zich beter over probeerde te voelen. Zonde. En of het nu een grote of kleine zonde is OF wat een volledige LEUGEN kan zijn, het is pijnlijk, vanwege schaamte, dus het moet worden verdoofd.

Vaak weet de vijand van je vurige verlangen om in het reine te komen met de Heer, daarom plant de vijand slim leugens, wat leidt tot schuldgevoelens, wat zal leiden tot veroordeling, wat zal leiden tot schaamte, als je je niet tot de Heer richt, wat zal leiden tot het willen verschuilen achter goede 'werken'.

En als we eenmaal proberen te verdoezelen waarvan we gemakkelijk genezen zouden kunnen worden, als we het maar zouden bekennen, gaan we in plaats daarvan op weg naar een neerwaartse spiraal, omdat we onze eigen lasten dragen.

Laat me een voorbeeld geven dat ik heb meegemaakt toen ik mijn oudere zus hielp om je te helpen dit principe duidelijker te begrijpen. Jarenlang was het onmogelijk om met mijn zus samen te leven of in de buurt te zijn. Haar stemmingen waren explosief en je wist gewoon nooit wanneer ze zou ontploffen. Dus de enige manier om met haar om te gaan, was door haar te vermijden wanneer je kon. Omdat ik negen jaar jonger ben, heb ik nooit echt geweten dat ze niet altijd zo was, want vanaf het moment dat ik werd geboren, leek het alsof ze een zus was die je nooit wilde kruisen of aan de verkeerde kant van de wereld wilde krijgen.

Pas vele jaren later ontdekte ik de waarheid. Op een dag belde ze me en ze snikte. Het duurde  een eeuwigheid  voordat ze wist wat ze belde om te zeggen. Ik hoorde haar tussen haar snikken door keer op keer iets zeggen "als je het maar wist"...

Na wat een eeuwigheid leek, kon ze me eindelijk fluisterend vertellen dat ze als tiener een baby had gekregen die ze ter adoptie had weggegeven. Ik stond versteld. Niet vanwege wat ze had bekend, maar stomverbaasd omdat ik nooit besefte dat ze dacht dat ik het niet wist. Nee, we hebben het er nooit over gehad. Ze heeft het nooit ter sprake gebracht, dus ik zou het natuurlijk niet hebben gedaan.

Zodra ik zachtjes tegen haar zei: "Maar ik wist het al", stopte haar huilen. Ze was zowel geschokt als opgelucht. Maar bijna onmiddellijk begon haar wanhoop haar weer te verteren toen ze zei: "Maar wacht tot mijn kinderen erachter komen, ze zullen me haten !!" Dus legde ik uit dat zij het hoogstwaarschijnlijk ook wisten. Ik zei dat als de een het weet, de anderen het ook weten, en ik wist dat een van haar kinderen het wist omdat ze er met mij over hadden gesproken.

Haar hele leven had ze de last gedragen van een 'zonde' die niemand haar kwalijk nam. Tijdens het bespreken van deze ongelukkige situatie spraken geen van mijn broers en zussen of haar dochter op enigerlei wijze kwaad over haar. Het tegendeel was waar, ons hart brak voor haar. We waren het erover eens dat het zo moeilijk zou zijn om te leven, wetende dat je een volwassen dochter had die ergens woonde die je voor het laatst zag als een kleine baby.

Deze exacte situatie is blootgelegd in televisieprogramma's, de schaamte, het schuldgevoel en de veroordeling die alleenstaande moeders (en soms vaders) hebben als ze zich in dezelfde situatie bevinden: het afstaan ​​van een kind bij de geboorte.  Maar de echte tragedie zijn de negatieve emoties die de persoon met zich meedraagt ​​- zo zwaar en zo pijnlijk dat ze er op elke mogelijke manier mee omgaan. Vaak explosieve uitbarstingen, vaak met medicijnen, wat de route is die mijn zus nam en wat tot andere complicaties leidde.

Denk eraan, dit komt allemaal door de negatieve emoties die worden veroorzaakt door leugens van de vijand terwijl hij je zonde beschimpt en bespot - wanneer er een Hemelse Vader is die wil dat ieder van ons op zijn schoot kruipt om ons te vertellen dat het goed is. Of misschien is het een Echtgenoot die gewoon op je wacht om over een rustig pad te wandelen zodat Hij je de waarheid kan vertellen, terwijl Hij Zijn armen wijd opent zodat Hij je eraan kan herinneren dat je zonden al aan een oud ruw kruis zijn genageld.

Volgende week zal ik nog een voorbeeld van een andere Bedekking  delen terwijl je mediteert over wat je hebt geleerd. EN zorg ervoor dat je gewoon niet nadenkt over wat je hebt geleerd, maar dat je een afspraak maakt met je Man om alleen met hem te zijn en hem vraagt ​​om met je te delen hoe deze boodschap op jou van toepassing is.

Lees Lofprijzing die vrouwen bemoedigt op onze bemoediger over het hebben van een Hemelse Vader #HV .