💒 Herstel Huwelijk Getuigenis “Ik heb mijzelf ervan overtuigd om mijzelf sterker te maken en niet langer om dom te zijn” 💒

Grace, hoe is jouw herstelreis werkelijk begonnen?

Welnu, mijn AE (aardse echtgenoot) die ik Anibal zal noemen en ik trouwden als christenen, we ontmoetten elkaar allebei op het internet, we hadden een afstand verkering, daarna trouwden we en verliet ik mijn land en ging in een ander land wonen. een ander continent met hem, vol hoop omdat ik echt geloofde dat God ons als huwelijk zou gebruiken, maar helaas is mijn huwelijk altijd moeilijk geweest, en ik heb altijd gezocht naar middelen om het te verbeteren.

Tijdens mijn zoektocht vond ik het boek Hoe God Jouw Huwelijk Kan en Wilt Herstellen . ongeveer 3 of 4 jaar geleden, ik weet het niet meer, maar het opende mijn ogen enorm voor de principes van het Woord die ik negeerde, dus ik begon ze toe te passen en de dingen verbeterden blijkbaar een tijdje, maar daarna werden ze ernstig erger. Volgens mij was er niets mis met mij, ik was een onderdanige, onderdanige , rustige vrouw, voorzichtig met mijn huis , ik begreep niet waarom hij zoveel minachting kreeg en het werd steeds erger, ik kon Anibal nooit plezieren, hoe dan ook ik probeerde het hard.

Na verloop van tijd begon mijn hart zich te vullen met bitterheid, mijn man Anibal had beslist ernstige psychologische problemen en ik en mijn kinderen waren zijn slachtoffers, niemand kon zich voorstellen wat we thuis meemaakten, ik moest iets doen om mezelf en hen te beschermen. Dat was mijn conclusie. Ik begon naar berichten uit de psychologie te luisteren en al snel was ik ervan overtuigd dat wat ik nodig had, was dat ik mezelf sterker moest maken en een baan moest zoeken en niet langer zo dom moest zijn. Ik had veel woede en haat jegens Anibal. Mijn plotselinge verandering van houding veroorzaakte een tijdbom in hem. Het werd echt erg, dus ik zal de details achterwege laten, maar God heeft ons gered. Ik voel een brok in mijn keel als ik eraan denk.

Hannibal vroeg een echtscheiding aan, waartoe ik hem zelf dwong, maar omdat ik zo religieus was, kon ik dit niet aanvragen omdat ik wist dat God het niet leuk vond, maar toen ik erachter kwam dat hij de rechtszaak had aangespannen, voelde ik me opgelucht , om eerlijk te zijn, vaak wetende dat ik een christen was en niet kon scheiden, wenste ik in mijn gedachten dat hij zou sterven of dat hij mij zou verlaten voor Om (een andere vrouw) en van hem af zou kunnen komen Ik heb de Heer al om vergeving gevraagd voor die vreselijke gedachten, hoewel ik wel enkele consequenties heb betaald.

Nou, in dat kruisvuur voelde ik die stem die me zei dat ik Erins boek opnieuw moest lezen, maar ik weigerde botweg, ik was niet bereid meer voor dit huwelijk te vechten, dus negeerde ik die stem. Gedurende 2 jaar van crisis woonden we in hetzelfde huis, het was verschrikkelijk, totdat we in maart het eerste proces hadden waarin tijdelijke maatregelen werden genomen tot aan het vonnisproces dat in september zou plaatsvinden. Tijdens dat eerste proces (ik had een door de rechtbank aangestelde advocaat) had hij een van de beste advocaten, een psychologisch deskundigenrapport over misbruik, computerdeskundigenrapporten en een privédetective (ik vertel dit alleen om je een idee te geven met wat Ik op dat moment mee werd geconfronteerd ) de voogdij over mijn dochter stond op het spel en toen ik zag waar ik mee te maken kreeg en bovendien zonder middelen en ver van mijn land en mijn familie, stortte ik in voor God, Ik verliet dat belachelijke idee van een krachtige vrouw en schreeuwde het op mijn knieën uit tot God om Zijn hulp, en daar kwam die stem weer die me vertelde terug te gaan naar het boek "HOE GOD Jouw Huwelijk KAN en Wilt HERSTELLEN". Vernederd en angstig gehoorzaamde ik, ook al was het niet het herstel van wat zocht, maar ik gehoorzaamde omdat ik besefte dat ik mezelf voor God moest vernederen.

Hoe heeft God jouw situatie veranderd, Grace, terwijl je Hem met heel je hart zocht? 

Het was toen dat ik niets anders had dan angst voor de toekomst en de toekomst van mijn kinderen die mij nederig maakte en ik God zocht in totale afhankelijkheid van Hem, alleen Hij kon mij bevrijden. Psalm 18:17-18   "Hij verloste mij van mijn machtige vijand, en van hen die mij haatten: want zij waren sterker dan ik."
Ik hield me aan de psalmen vast, las ze en bad ze en verordende ze in mijn situatie. Ook toen ik het boek van Erin las, realiseerde ik me veel fouten die ik eerder had gemaakt, hoewel ik het al had gelezen, het is alsof mijn ogen verblind waren en ik het niet had gezien.

De eerste van hen , GOD WAS NIET HET EERSTE IN MIJN HART , het was altijd mijn echtgenoot geweest, hij was mijn idool, ik leefde voor hem, ik hield van hem met heel mijn hart en tegelijkertijd was ik bang voor hem. Ten tweede, ik deed alles om het vlees te plezieren en niet God. Ik gehoorzaamde alleen wat mij interesseerde, ik gaf bijvoorbeeld geen tienden . Het derde ding: MIJN EMOTIES BEHEERSDEN MIJ, IK WAS EEN VROUW MET EEN DUBBEL GEEST . Ten vierde, ik was een onvruchtbare christen. Ik concentreerde me niet meer op evangeliseren en dienen, omdat ik gefocust was op mijn problemen en op zoek was naar mijn veronderstelde geluk. Ik denk dat ik nog wel even door zou kunnen gaan, maar ik zou het niet afmaken. Dus ik bleef mijn hart vernederen door het boek en het woord van God te lezen en te herlezen en al snel veranderde mijn verharde hart. Het eerste was om het principe van M539 te gehoorzamen : "Maar ik zeg je: weersta hem niet die slecht is; maar wie de rechterwang verwondt, keert ook de andere toe'; Ik kon mijn advocaat niet ontslaan, maar ik gaf alles in de handen van de Heer en de Heer stond toe dat ik in maart, toen er tijdelijke maatregelen waren genomen, het gebruik van het huis en de gedeelde voogdij over mijn dochter kreeg. Het was veel beter dan op straat te zijn zonder dochter, dus prijs God, vanaf dat moment leefden we gescheiden en terwijl mijn verharde hart zachter werd, werd dat van mijn man ook verhard. Vanaf de dag dat hij het huis verliet, haatte hij me nog meer. Hij wilde niets van mij weten en ik kon hem niet benaderen om vergeving te vragen en hij was nog steeds bang.

Ik begon te verlangen naar het herstel van mijn huwelijk en om vergeving te vragen. Ik slaagde er ook niet in om mijn problemen (zelfs die van mijn verbeelding, die niet eens reëel waren) aan veel mensen te vertellen en bovenal zag ik dat ik een ongelovige CHRISTEN was geweest omdat het lang geleden was dat ik wegging om in de kracht van God te geloven. God veranderde mijn hart beetje bij beetje. Maar ik maakte de fout (ik denk dat ik erg onhandig ben bij het lezen of interpreteren van het boek) door mijn man niet los te laten . Ik begreep die principe niet en ik deed het tegenovergestelde, ik klampte me vast aan hem, niet fysiek maar in mijn hart wilde ik zo graag herstel en ik huilde veel om hem, hoewel mijn gebed altijd was dat Gods wil zou geschieden.

Welke principes, uit Gods Woord (of via onze bronnen), Genade, heeft de Heer je tijdens deze beproeving geleerd? 

Over elk van hun zou ik een boek kunnen schrijven, maar ik maak nog steeds hele moeilijke tijden door. Toen ik zonder geld zat en mijn man bijvoorbeeld geen eten mee naar huis nam, maar God altijd voorzag. Ik kreeg de steun van mijn kerk, ook al had ik geen familie. Door de hele dag naar mijn werk te gaan en mijn kinderen alleen te laten, voelde ik me schuldig, maar de Heer leerde me dat ik niet de controle had, maar Hij.

Grace, wat was het ‘keerpunt’ van je herstel?

In juli was het de beurt aan Aníbal om mijn dochter voor 15 dagen mee te nemen op vakantie, maar ze wilde niet bij haar vader zijn, dus kreeg ze een crisis en toen mijn man haar zag, besloot hij haar bij mij achter te laten en haar niet mee te nemen en ik bood aan dat we contact met haar zouden houden en hij (die me niet eens wilde zien) stelde voor dat ik haar mee zou nemen of brengen zoals ze wilde, dus nodigde het dankbare meisje haar vader uit voor een etentje thuis, die dag hebben zijn we intiem geweest omdat ik het principe van het belang van intimiteit had gelezen. Vanaf toen zagen we elkaar elke dag.

We waren intiem, maar hij was nog steeds van plan om te scheiden, maar ik bleef hoop tegen hoop houden door vriendelijk, onderdanig en stil te zijn. Hij stelde voor om te scheiden, maar samen te leven en de kosten te delen. Uit angst om hem te verliezen, dacht ik er even over na om akkoord te gaan, maar ik wist dat God mijn trouw op de proef stelde, dus hoewel Erin niet adviseert dat we onze bedoelingen aan onze echtgenoot vertellen, moest ik oprecht zijn en hem vertellen dat ik, zodra de scheiding had plaatsgevonden, het huis zou verlaten (omdat ik het principe van het niet weerstaan ​​van de boze al had geleerd en ik hem uiteraard niet het huis uit zou schoppen, dit tijd die ik zou verlaten met het vertrouwen dat God mijn Echtgenoot en Voorziener zou zijn). Hij stond erop, maar ik hield voet bij stuk. Zo bleven we tot september, de maand van het proces. Ik was zo zenuwachtig

Vertel ons HOE het gebeurde, Grace? Kwam haar man zojuist de voordeur binnen? Grace, had je het vermoeden of kon je zien dat je bijna hersteld zou worden? 

Ik wist dat hij niet van mij hield omdat hij zo veranderd was, hij keerde zich van de Heer af, hij veranderde van een zeer legalistische man in een man van de wereld, op zijn zachtst gezegd, hij was onherkenbaar, in deel I daarmee te maken had. Mijn behandeling van hem in het verleden als gevolg van mijn wrok was zeer denigrerend en vernederend voor zijn mannelijkheid.

En aangezien hij voorstelde dat ik ongehuwd zou gaan samenwonen, dacht ik dat hij dat alleen maar zou doen om zijn huis terug te krijgen en dat hij mij binnenkort op straat zou gooien zoals hij eerder had gedaan. Maar ik bleef standvastig, doorstond de test, keerde de andere wang toe, en ik deed het niet voor hem, het was echt Christus in mij waarvan ik niet weet hoe ik het deed. Zijn woord zegt: 1P223 "die toen ze hem vervloekten, hij niet reageerde met een vloek; toen hij leed, dreigde hij niet, maar beval hij de zaak aan aan hem die rechtvaardig oordeelt"; En dat is wat ik wilde dat hij Christus in mij zou zien, ik was tenslotte het dichtst bij Christus.

Twee dagen voor het proces hadden we ruzie en ik dacht dat dit het einde was, dus ik liet hem gaan en vertelde hem dat. Ik vertelde hem dat ik had gedaan wat ik kon en dat hij vrij was en dat ik hem zijn huis zou achterlaten. Dat hij zich geen zorgen hoefde te maken (omdat ik van mijn advocaat wist dat zijn enige zorg het huishouden was).

De volgende dag werd ik blij wakker, ik had tevredenheid in mijn hart, ik wist dat God een nieuw leven voor mij had en dat ik spoedig het doel zou begrijpen. Maar hij kwam en vroeg om mijn vergeving, hij vertelde mij dat hij al die tijd gehoord wilde hebben dat ik bij hem wilde zijn en dat alles anders zou worden, maar dat hij niet wilde scheiden. Dus diezelfde middag belde hij zijn advocaat en ik belde de mijne, en op de dag van het proces presenteerden beide advocaten een brief om de scheiding aan te vragen, terwijl ze het papierwerk aan het regelen waren om het dossier in te dienen; Mijn man en ik waren samen op het strand en hadden een romantische ochtend en praatten over de Heer. Het was een onbeschrijfelijk gevoel.

Welke principes, uit Gods Woord (of via onze bronnen) Genade, heeft de Heer je tijdens deze beproeving geleerd? Zou u een van onze hulpmiddelen in het bijzonder aanbevelen die u hebben geholpen?

Ik raad elke cursus aan en raad u ten zeerste aan om de principes van die cursussen niet te negeren.
Wat het leren van de test betreft, ik leer nog steeds veel, het eerste principe dat mijn leven veranderde was niet het weerstaan ​​van het kwaad, het bevrijdde me, het gaf me de rust die ik al een hele tijd niet meer had gehad. De tweede was om stil te zijn. P4610 "Word rustig en weet dat Ik God ben. Ik ben de Hoogste onder alle volken, de Grootste op de hele aarde." Toen mijn man terugkeerde, won ik zonder een woord te zeggen. En nu leer ik loslaten, maar dat zal weer een getuigenis zijn, want sinds we hersteld zijn, is een nieuwe reis vol leren begonnen.

Grace, heb je favoriete Bijbel verzen die je zou willen doorgeven aan de vrouwen die je getuigenissen lezen? Beloften die Hij je gaf?

Ik hou vast aan heel Zijn Woord, ik bewaar al Zijn beloften mijn favorieten is misschien I5447 "Vrees niet, want gij zult niet beschaamd staan; word niet schaamrood, want gij zult niet te schande worden; ja, gij zult de schande van uw jeugd vergeten en aan de smaad van uw weduwschap niet meer denken. Want uw man is uw Maker, Here der heerscharen is zijn naam; en uw losser is de Heilige Israëls, God der ganse aarde zal Hij genoemd worden. Want als een verlaten en diep bedroefde vrouw heeft u de Here geroepen, als een vrouw uit de jeugdtijd, nadat zij versmaad werd – zegt uw God. Een kort ogenblik heb Ik u verlaten, maar met groot erbarmen zal Ik u tot Mij nemen;."

De Bijbel. Ps181719   "Hij reikte van omhoog, greep mij, trok mij op uit grote wateren. Hij ontrukte mij aan mijn machtige vijanden, en aan mijn haters, omdat zij sterker waren dan ik."

De Bijbel. 2k1035 "Want al leven wij in het vlees, wij trekken niet ten strijde naar het vlees, want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus,”

J51 , 2K129 , The Psalmen zonder twijfel. En de getuigenissen , vaak als dingen moeilijk worden en ik ontmoedigd raak, verheffen mij deze krachtige en prachtige getuigenissen, ik dank u allen voor het delen ervan en dank u Erin en het team van ministers.

Hoe dan ook, Grace, tot slot, wat voor aanmoediging zou je vrouwen willen nalaten?

Ik had mijn getuigenis niet gedeeld omdat ik dacht dat het er nog niet de tijd voor was, ik voelde dat het misschien niet zou blijven duren of misschien was het niet echt, totdat ik mijn rampzalige ongeloof besefte. Omdat de vijand mij de dingen laat zien vanuit het perspectief van angst, maar het Woord moedigt ons aan om door geloof te wandelen en niet door te zien. 2C57

Dus ik moedig je aan om God lief te hebben met heel je hart, maak dat het eerste in je leven, wordt verliefd op Hem en Zijn Woord, niemand, niemand kan jou geven wat de Heer jou kan geven; jouw grootste behoefte is Christus. Geloof me, het doet veel pijn om in andere hulpbronnen te kijken.
Vraag dan om dat geloof, en wandel door geloof, hoe moeilijk de situatie ook is, werp ongeloof uit, angst voegt alleen maar lijden en pijn toe aan je situatie, maar geloof zal je de kracht, moed en vrede geven die je ziel nodig heeft. .

En het allerbelangrijkste en wat voor mij moeilijk was, is loslaten, je man loslaten, het verleden, de toekomst, het verlangen naar controle, enz... En de hand van de Heer vasthouden en Hem laten gaan vooruit, de weg vrijmakend. Ik omhels je, ik bid voor je 

Veel liefs Grace